Książka: Oskar i pani Róża

Kup teraz

Autor: Schmitt Éric-Emmanuel

Tytuł oryginalny: Oscar et la dame rose

Język oryginalny: francuski

Tłumacz: Grzegorzewska Barbara

Kategoria: Literatura piękna

Gatunek: literatura zagraniczna

Rok pierwszego wydania: 2002

Rok pierwszego wydania polskiego: 2004

Cykle:

Cykl o Niewidzialnym

Do BiblioNETki wprowadził(a): mikpaw

Twoja ocena:

Średnia ocena: 5,07 ;

książkę oceniło 11020 użytkowników zobacz szczegóły

Książkę w schowku ma: 304 użytkowników - zobacz szczegóły

Linki: brak

Bóg choroby dojrzewanie dzieci ekranizacje humor nowotwory przyjaźń szpitale śmierć umieranie wiara

Podziel się:

Recenzje i opinie Informacje o książce Inne, czyli miscellanea

Recenzje i opinie

Recenzje i opinie o książce

Recenzja nagrodzona!
Oszczędna pełnia życia

Dodany: 11.11.2011 | Autor: miłośniczka

Przyznać muszę, że do tej pory jakoś omijały mnie wszelkiego rodzaju recenzje tej małej, miłej książeczki. Owszem, doszły mnie gdzieś z oddali słuchy, że "Oskara i panią Różę" porównuje się do "Małego Księcia", ale poskutkowało to tylko wrzuceniem do schowka pozycji i już. Całkiem o niej zapomniałam. Któregoś pięknego dnia - dnia dzisiejszego - sięgnęłam jednak po "Oskara...", korzystając z ustawowo wolnego od pracy dnia. W ciągu półtorej godziny rozkleiłam się trzy razy, ostatni raz tak bard...

komentarzy: 5 Czytaj więcej

Redakcja BiblioNETki poleca!
O śmierci, miłości i Bogu

Dodany: 15.01.2005 | Autor: iwonna

Książeczka bardzo przyjemna, właściwie do połknięcia w pół godzinki i może z powodu swojej krótkiej treści pozostawia maleńki niedosyt. Czytając książkę miałam wrażenie, że rozwija się ona razem ze swoim bohaterem, tak jak on dojrzewa, i z każdej chwili na następną staje się coraz mądrzejsza, aż pod koniec każe nam się zastanawiać nad własnym życiem, ale przede wszystkim nad śmiercią, która czeka na każdego z nas, a której każdy z nas się boi. Wydaje mi się, że pozwala ona otworzyć nam się na te...

komentarzy: 6 Czytaj więcej

"Oskar i pani Róża"

Dodany: 27.09.2013 | Autor: ejotek

I stało się... Przeczytałam pierwszą powieść Érica-Emmanuela Schmitta. Do tej pory nie byłam do niego przekonana, myślałam, że to literatura w stylu Coelho, którego nie lubię. Nie wiem, jak inne jego utwory, ale "Oskar i pani Róża" dołączy do książek, o których długo będę pamiętać. Dla bohatera, dziesięcioletniego Oskara, domem jest szpital. Chłopiec choruje na białaczkę, przeszczepiono mu już nawet szpik kostny, jednak lekarze są bezradni. Rodzice są wstrząśnięci, nie potrafią pogodzić się z...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Za dużo złotych myśli

Dodany: 16.11.2012 | Autor: derryblossom

„Prawie każda strona przynosi ważną myśl, uczy doceniać chwilę, akceptować cierpienie” – pisze Roman Praszyński w „Elle”. „Działa jak ekstrakt przywracający wiarę” – chwali Igor Kościelniak na łamach „Przekroju”. „Popłakałam się, czytając tę książkę. Jest piękna”* – wyznaje ze wzruszeniem pani bibliotekarka, która być może nie pisze recenzji do gazet i nie jest wielkim autorytetem, lecz jej opinię również należy tutaj wspomnieć, chociażby dlatego, że to głównie ona nastawiła mnie do „Oskara i pa...

komentarzy: 5 Czytaj więcej

Człowiek, który zrozumiał śmierć...?

Dodany: 14.11.2010 | Autor: AnnaRachela

Opowieść o życiu, śmierci, Bogu i wierze - w formie listów do Boga pisanych przez 10-letniego, umierającego na raka chłopca. Ciepła, wzruszająca, momentami trochę banalna i przewidywalna, jednak warta przeczytania. W opowieści pojawiają się też inne dzieci, a każde z nich zmaga się ze swoim cierpieniem, stara się je poznać, zrozumieć i wytłumaczyć na swój dziecięcy sposób. Oskar - tytułowy bohater bawi się w grę na podstawie legendy 12 dni, w której każdy dzień odpowiada 10 latom. Gra ż...

komentarzy: 8 Czytaj więcej

Recenzja

Dodany: 09.10.2010 | Autor: xdd487

Autorem książki pt. „Oskar i pani Róża” jest Éric-Emmanuel Schmitt, autor m.in. powieści "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu". Schmitt jest niezwykle cenionym i szanowanym na całym świecie pisarzem. Większość jego dzieł to bestsellery, tak jak „Oskar i pani Róża”. Książka składa się z 14 listów, których adresatem jest Bóg. Każdy list zaczyna się słowami „Szanowny Panie Boże…”. Trzynaście listów napisał 10-letni chłopiec o imieniu Oskar, który jest jednym z głównych bohaterów powieści. Oskar znaj...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Doskonała

Dodany: 09.07.2009 | Autor: Małgoś_28

Są takie książki jak ta. Bierze się je do ręki, zaczyna czytać pierwsze zdanie i od razu się wie, że to coś ważnego, o czym nie zapomni się mimo mijających lat. Żałuję, że dopiero teraz, a nie, kiedy "Oskar i pani Róża" była bestsellerem, sięgnęłam po nią w księgarni. Żałuję, że kupiłam ją na prezent, a nie dla siebie. I żałuję, że jest tak krótka, że przeczytałam ją w jeden poranek, który zapamiętam na długo właśnie ze względu na tę powieść. Pan Éric-Emmanuel Schmitt przyzwyczaił mnie do teg...

komentarzy: 6 Czytaj więcej

O życiu, o śmierci i o nas samych

Dodany: 22.08.2008 | Autor: Ailinel

"Oskar i pani Róża" to piękna, mądra książka, opisująca ostatnie dni życia 10-letniego Oskara chorego na raka. Jego opiekunką w szpitalu była tytułowa pani Róża (dla Oskara ciocia, lecz dla innych dzieci pani), która stała się dla niego przyjaciółką, nauczycielką życia, która podsunęła mu pomysł pisania listów do Pana Boga. Chłopiec najbardziej lubił spędzać czas właśnie z nią, słuchając opowieści o jej walkach zapaśniczych i opowiadając jej o swoich problemach. Książka ta mówi...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Dwunastodniowe życie

Dodany: 28.06.2008 | Autor: aquamarine

Rodzimy się i dorastamy z poczuciem misji. Musimy w ciągu naszego życia nauczyć się tylu rzeczy na własnych błędach, zadać sobie tyle pytań i nie znaleźć tylu odpowiedzi... Ale na to wszystko mamy przecież całe życie. Tylko co, jeśli nagle okaże się, że już nie mamy czasu? W takiej sytuacji znalazł się tytułowy Oskar. Przeczuwając zbliżającą się śmierć, postanawia całe życie zmieścić w dwunastu dniach, każdej nocy będąc bogatszym nie tylko o kolejne dziesięć lat, ale też o wiele doświadczeń zwią...

komentarzy: 1 Czytaj więcej

Historia pięknego umierania

Dodany: 22.04.2008 | Autor: lucja15

Bardzo piękna i wzruszająca opowieść o chorym chłopcu. Mądra i ciekawa historia, która pokazuje, jak walczyć z przeciwnościami losu, odnaleźć w sobie nadzieję na lepsze jutro. 12 dni życia chłopca autor ukazuje w poruszający sposób. Oskar mimo to, iż wiedział, że umrze, postanowił jak najlepiej przeżyć pozostały czas swojego życia. Pomagała mu w tym pani Róża, wolontariuszka, która każdego dnia podtrzymywała go na duchu. Myślę, że chociaż jest to krótka lektura, wymaga dłuższych przemyśleń...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

"Oskar i pani Róża" hitem o śmierci

Dodany: 27.05.2007 | Autor: M.Czernecka

Książka od zawsze była częścią życia każdego z nas. Jedne z nich nas bawią, inne zaś uczą. Jednak na miano hitu literackiego zasługują tylko te niezwykłe. Te, które czytamy z zapartym tchem i te, dzięki którym możemy choć na moment zapomnieć o własnych problemach i żyć życiem głównych bohaterów powieści. W mojej opinii taką książką jest właśnie powieść Érica-Emmanuela Schmitta pt. „Oskar i pani Róża”. Jest to opowiastka o losach śmiertelnie chorego chłopca o imieniu Oskar i kobiety, która odw...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Taki mały, a taki mądry...

Dodany: 16.02.2007 | Autor: katka:)

To niewiarygodne, jak wiele dziesięcioletnie dziecko mogłoby nauczyć każdego z nas... "Oskar i pani Róża" to piękna opowieść kilkuletniego chłopca o życiu. Prostota wypowiedzi Oskara często zaskakuje, śmieszy, bawi, ale i skłania do refleksji... Każdy dzień to dla niego 10 lat życia. Niebywałe, jak w zaledwie niecałe dwa tygodnie można przeżyć całe życie. W obliczu nadchodzącego kresu, chłopiec wykorzystuje każdą chwilę, dorasta, "żeni się", ma kłopoty z dziewczynami, starzeje się, umiera - jak ...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Moja recenzja...

Dodany: 16.01.2007 | Autor: ola_wolny

Niedawno przeczytałam książkę É.E. Schmitta „Oskar i pani Róża”. Przeczytałam to mało powiedziane, ja ją pochłonęłam w ciągu pół godziny! To mądra i wzruszająca lektura o małym chłopcu, nieuleczalnie chorym na białaczkę, który nie ma w kim znaleźć oparcia w najtrudniejszych, a zarazem ostatnich chwilach swojego życia. Oskara poznajemy w wieku dziesięciu lat, gdy dowiaduje się, że nie zostało mu już wiele dni życia. Nikt nie ma odwagi mu o tym powiedzieć – ani milczący lekarz, ani unikający g...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Ktoś po prostu musi umrzeć, aby reszta doceniła bardziej życie

Dodany: 07.01.2007 | Autor: Kalakirya

Przeczytałam i żałuję, że tak późno, że dopiero teraz... Są takie książki, które pomimo tego, iż są krótkie tak jak „Oskar i pani Róża”, zapadają głęboko w pamięci. Nie trzeba napisać pięciuset stron, żeby zauroczyć czytelnika. Nie potrzeba setek stron, żeby odkryć prawdę życiową. I właśnie w tej niepozornej książce, jaką jest „Oskar i pani Róża”, odnalazłam wiarę i siłę, a pokazał mi ją nie kto inny, a mały Oskar. Chory na białaczkę chłopiec, któremu pozostało 12 dni życia, nie poddaje się, wal...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Dziesięcioletni stulatek

Dodany: 08.11.2006 | Autor: hankaa

W szpitalu leży chłopiec. Nie będę ukrywać jego losu, bo to można już wyczuć na samym początku książki. Jest chory na białaczkę, operacja przeszczepu szpiku kostnego się nie udała. Oskar jest nad wyraz dorosły, mądry i inteligentny. Ma cięty i odważny dowcip. Dużo czasu spędza w towarzystwie wolontariuszki, pani Róży, starszej już pani, która - aby przygotować chłopca na przejście - opowiada mu niezwykłe, refleksyjne historyjki oraz „pokazuje” mu Boga. Na kilka dni przed jego śmiercią proponuje ...

komentarzy: 2 Czytaj więcej

Moja ocena

Dodany: 01.07.2006 | Autor: borrico

Przyjemna, może nieco bajkowa opowieść o Oskarze - dziesięcioletnim chłopcu, który umiera na białaczkę. Chłopcem zajmuje się pani Róża - kobieta w pewnym sensie zastępująca mu rodziców, którzy nie wiedzą, jak zachować się w obliczu nadchodzącej śmierci dziecka. Dzięki pani Róży chłopiec bierze udział w jak gdyby "przyspieszonym kursie życia", w którym każdy dzień liczy się mu jako kilka lat. Mądra i pouczająca opowieść o miłości, wierze oraz sensie życia, które ukazane są właśnie przez osobę mał...

komentarzy: 1 Czytaj więcej

Pamiętaj - napisał ją dorosły

Dodany: 01.05.2006 | Autor: olkto

Podobała mi się. Może i schematyczna (od początku np. przeczuwamy zakończenie), ale też zabawna i skłaniająca do refleksji, jak wszystko, co wydaje się na pierwszy rzut oka zbyt proste. Interesujące spostrzeżenia np. o tym, że dobrzy ludzie nie zawsze muszą być biedni, czy też o istocie Boga, który daje tylko duchowe prezenty. Warto pamiętać, że tę książkę napisał dorosły, a uczynienie narratorem chorego dziecka to tylko chwyt literacki, który jednak czemuś służy. Czemu? W posłowiu do "Ziemi...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Przeczytaj koniecznie!

Dodany: 18.03.2006 | Autor: natis

To piękna i wzruszająca książka o... praktycznie wszystkim, co w życiu najważniejsze. Jej dziesięcioletni bohater, umierający na raka, ma 12 dni na dorośnięcie i doświadczenie wszystkiego, co w życiu najpiękniejsze, nie opuszczając murów szpitalnych. Pomaga mu w tym tajemnicza Pani Róża... Mimo dramatycznego i wzruszającego wątku Oskara, książka ta potrafi miejscami śmieszyć i jednocześnie zmusić do poważnej refleksji. Rewelacja!

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Naprawdę warto przeczytać

Dodany: 10.11.2005 | Autor: Słonko_512

Pełna humoru i prawd życiowych książka. Opowiada o Oskarze - 10-letnim chłopcu chorym na raka. Oskar wie, że niewiele zostało mu życia. Zaczyna pisać listy do Boga, w którego nigdy wcześniej nie wierzył. Zaprzyjaźnia się z panią Różą, sympatyczną starszą kobietą. Dzięki niej poznaje bliżej Boga, zaczyna rozumieć, czym tak naprawdę jest śmierć. To właśnie pani Róża opowiada mu o świecie, tłumaczy nurtujące go problemy. Gorąco polecam! Aha, i jeszcze jedno... Ostrzegam - można się popłakać.

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Łezka w oku...

Dodany: 14.09.2005 | Autor: tilia

Krótka opowieść o 10-letnim, ciężko chorym chłopcu. Tak by było najkrócej, ale ta książka to chyba coś więcej. Fabuła jest tu bowiem tylko tłem do pokazania pięknych uczuć i emocji, które rodzą się w bohaterach. Oskar przeżywa swoje wymyślone życie w ciągu kilku dni, a tak naprawdę dowiadujemy się, jakim dorosłym człowiekiem już jest. Rozumie wiele z otaczajacego go świata, bo choroba zabiera mu dzieciństwo. Paradoksalnie, zabiera mu też całe dalsze życie... Opowieść pełna ciepła i miłoś...

komentarzy: 1 Czytaj więcej

Na imię mi Oskar

Dodany: 12.09.2005 | Autor: wika.

Na książkę patrzyłam z powątpieniem. Porównywanie do "Małego Księcia" sprawiło, że miałam jej wcale nie przeczytać, ale najwidoczniej lektura była mi pisana. Książka opowiada o dziesięcioletnim Oskarze, który umiera na białaczkę. W uporaniu się z codziennością pomaga mu tajemnicza Pani Róża, która namawia go, by pisał listy do Boga. Chłopiec z powątpiewaniem pisze pierwszy list. Jego rodzice, więc i on, to osoby niewierzące. Ale z każdym kolejnym listem wiara chłopca jest coraz większa i poma...

komentarzy: 1 Czytaj więcej

"Tylko Pan Bóg ma prawo mnie obudzić"

Dodany: 23.06.2005 | Autor: annah15

"Na imię mi Oskar": tymi słowami zaczyna się książka o chłopcu, któremu pozostało kilka dni życia. Jest to, jak w przypadku "Małego Księcia", książka o życiu. I tak jak w "Małym...", na końcu główny bohater umiera. Tyle że Oskar ma 10 lat i jest nieuleczalnie chory na białaczkę. Codziennie stara się przeżyć lata życia, które mu odebrano, bawiąc się w grę 1 dzień = 10 lat. Przeżywa wszystko, od dorastania aż do późnej starości. We wszystkim pomaga mu ciocia Róża ("ze wszystkich pań w różowych far...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Płasko i schematycznie

Dodany: 20.05.2005 | Autor: verdiana

Mówi się, że dla autora nie ma nic gorszego niż obojętność i że lepsze negatywne recenzje niż żadne. "Oskar i pani Róża" zbiera same dobre. To wystarczyło, żebym nabrała do książki dystansu, i tego dystansu bardzo sobie teraz gratuluję. Gdyby nie on, byłaby teraz ze mnie Czytelniczka Rozczarowana. Fabuła tej książeczki jest wszystkim znana: 10-letni Oskar umiera na białaczkę, a jest przy nim tajemnicza ciocia Róża. To właśnie z nią Oskar najwięcej rozmawia, spędza najwięcej czasu. To ona poma...

komentarzy: 27 Czytaj więcej

Życie oczami chłopca

Dodany: 24.04.2005 | Autor: heniu

Jak to jest, przeżyć kilkadziesiąt lat w zaledwie parę dni? Co zrobić, jeżeli jedyne co mamy, to parę dni życia, a cały bagaż życiowych doświadczeń to zaledwie kilka lat? Odpowiedź małemu, umierającemu w szpitalu chłopcu podsuwa wolontariuszka – którą on nazywa ciocią Różą. Każdy dzień dla chłopca to 10 lat życia, którego nigdy nie dostanie. Śledzimy jego poczynania, odkrycia i spostrzeżenia czytając jego pamiętnik. Głównym tematem, podobnie jak w innej książce tego autora - "Pan Ibrahim i k...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Piękna opowieść, przede wszystkim o życiu

Dodany: 27.02.2005 | Autor: damianos

Książeczkę czyta się dosłownie jednym tchem. Nie wiem, czy autor miał przy pisaniu tej książki zamysł "zdetronizowania" Małego Księcia, jak to przypisują mu media. Przyznać mu z pewnością należy, że w piękny i co najważniejsze prosty (nie mylić z prostacki) sposób przedstawia najważniejsze problemy, jakie stoją przed nami w życiu. Książka przesycona jest nietuzinkowym i głębokim poczuciem humoru, który dosyć jaskrawo kontrastuje z równie głębokim smutkiem i tragizmem przelewającym się przez stro...

komentarzy: 3 Czytaj więcej

Odliczanie do śmierci...

Dodany: 20.01.2005 | Autor: Ka_Pe

Zacznę od tego, że książka bardzo mi się podobała! I pomimo że jest niewielkich rozmiarów, to po przeczytaniu nie czułam niedosytu,jak któryś z moich przedmówców. Po skończeniu dopiero uświadomiłam sobie, że 1 dzień - 10 lat to logiczne "wytłumaczenie" małemu dziecku, że umrze. "Zestarzało się". Książka bardzo wzruszająca. Zmusza do refleksji nad swoim życiem i nad jego sensem.

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Ciekawa i wzruszająca książka!

Dodany: 11.01.2005 | Autor: AlGmA

Książka opowiada o chorym chłopcu, który przeżywa ostatnie chwile swego życia tak, jakby miało się skończyć. Jest to bardzo ciekawa, wzruszająca książka. Łatwa do przeczytania (zajęło mi to ok 30 minut), lekka, pisana współczesnym językiem, krótka. Ta książka jest odskocznią w czytaniu książek, każdy przecież wie, jak ciężkie są niektóre lektury. Polecam ją osobom o wrażliwym sercu.

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Kiedy kończy się życie...

Dodany: 08.01.2005 | Autor: kropka

Kiedy kończy się życie, każdy dzień staje się cenny. Książka ta opowiada o zachowaniach ludzi w momencie spotkania ze śmiercią kogoś bliskiego. Cudowne obserwacje świata dorosłych uchwycone oczami dziecka. Prawie każda strona przynosi ważną myśl, uczy doceniać chwile, akceptować cierpienie. Czyli, skromnie mówiąc, zmusza do refleksji. Jest to głośne wytknięcie błędów życia wielu dorosłych - ciągłych uprzedzeń, fobii, marzeń odkładanych na kiedyś. Książka porusza tematy aktualne i wcale nie ...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Oskar i pani Róża

Dodany: 13.11.2004 | Autor: Monia74

To, że książka jest porównywana do "Małego księcia", nie świadczy o niczym, bo jest to zwykły chwyt marketingowy i tak go należy rozumieć. Gdy odrzucimy ten wielki szum wokół małej książeczki, to jednak zostanie całkiem sporo. Niby autor mówi o rzeczach oczywistych: o dorastaniu, dojrzewaniu, miłości, oddaniu, szacunku dla drugiego człowieka, ale kto, tak z ręką na sercu, na co dzień pamięta o tych wartościach stanowiących o człowieczeństwie? Kto na co dzień myśli o śmierci? Mały Oskar, ma...

komentarzy: 2 Czytaj więcej

[bez tytułu]

Dodany: 03.08.2004 | Autor: elendir

A ja wręcz przeciwnie - uważam, że to dobra książka. Taka do przeczytania w jeden wieczór. Nie umywa się, co prawda, do "Małego Księcia", ale każdy zauważy jej zalety: jest optymistyczna pomimo problemu, jakiego dotyka. I choć wszyscy dobrze wiemy, że książkę napisał dorosły pisząc jakby był dzieckiem - to czyż takiego punktu widzenia nam nie potrzeba?

komentarzy: 4 Czytaj więcej

Dodaj tekst

Informacje o książce

Noty wydawców i inne informacje

z okładki

Dodany: 06.09.2020 | Autor: margines

Wydanie specjalne z listem autora do polskich czytelników

"Oskar i pani Róża" to wydarzenie literackie na miarę "Małego księcia".

Czy w ciągu dwunastu dni można poznać smak życia i odkryć jego najgłębszy sens? Dziesięcioletni Oskar leży w szpitalu i nie wierzy już w żadne bajki. Wtedy na jego drodze staje tajemnicza pani Róża, która ma za sobą karierę zapaśniczki i potrafi znaleźć wyjście z każdej sytuacji…

"Oskar i pani Róża" to jedna z najpiękniejszych i najsłynniejszych powieści Erica-Emmanuela Schmitta, znakomitego francuskiego pisarza, wyróżnionego w 2010 roku Le Prix Goncourt de la Nouvelle.

[Znak LiteraNova, 2011]

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Dodaj tekst Zobacz wszystkie (5)

Inne, czyli miscellanea

Młodociany nauczyciel

Dodany: 04.04.2010 | Autor: Shim

Mądra, ciekawa, wzruszająca, zabawna, skłaniająca do refleksji... ... i to wszystko na zaledwie kilkudziesięciu stronach. Powyższe epitety doskonale opisują tę książkę, a jej długość - życie głównego bohatera: życie krótkie, przerwane nieuleczalną chorobą, a w konsekwencji śmiercią. Czego można się nauczyć od młodego chłopca chorującego na białaczkę, który nie wie nawet, kim tak naprawdę jest Bóg? Zapewne nie dowiemy się niczego o nauce, ale czegoś znacznie ważniejszego - tak. Mały Oskar n...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Pochwała życia, oswojenie ze śmiercią

Dodany: 11.07.2009 | Autor: Julie005

Powiedziałbym, że "Oscar i pani Róża" to książka bardzo treściwa. Na niewielu stronach autor zawarł prawdę o tym, co nas wszystkich nieuchronnie dotyczy. Pisze o śmierci, chorobie, przemijaniu, bólu, tęsknocie, żalu, ale także o wartości życia, przebaczeniu i pogodzeniu się z najgorszym. Pokazuje, jakie życie jest ulotne, ale również, że smakując każdą chwilę możemy zatrzymać czas. To refleksyjna lektura dla każdego. Mnie się bardzo podobała, polecam.

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Prawdziwy wyciskacz łez.

Dodany: 29.06.2008 | Autor: klaudia17

Wzruszająca opowieść o małym chłopcu dotkniętym przez los, który dzięki swej przyjaciółce - Pani Róży znajduje sposób na wejście w dorosłe życie w czasie, jaki mu pozostał...

komentarzy: 0 Czytaj więcej

Dodaj tekst Zobacz wszystkie (14)

Powiązane czytatki

Nie przyłączam się do zachwytów

Autor: norge Data dodania: 28.03.2011 15:48

Zachodzę w głowę skąd ta popularność, skąd liczne zachwyty nad tworczością Erica Emmanuela Schmitta. Czy wynika to z tego, że jego książki są króciutkie; mają po 60 – 90 stron więc nie trzeba się męczyć z wielogodzinnym czytaniem? Czy czytelników przyciąga i wzrusza ich religijny wydźwięk? Czy też są one naprawdę wartościowe i piękne, a ja nie umiem się na nich poznać? Małe zbrodnie małżeńskie zraziły mnie swoją formą dramatu rozpisanego na role. Dla mnie książka, to ma być książka, a utwór s...

komentarzy: 29 Komentarzy Czytaj więcej

Potrafić umierać

Autor: DariuszCichocki

Data dodania: 29.09.2015 06:29

Oskar i pani Róża Dostałem tę książeczkę wczoraj wieczorem. Mam taki zwyczaj, że lektur, które mnie zafascynują, nie czytam na jeden raz. Smakuję je i odkładam na następny dzień, czasem na dłużej, żeby się nimi nacieszyć, żeby się jeszcze nie skończyły. "Oskar i Pani Róża" to książka tak krótka, że można ją przeczytać w niecałą godzinę. Omal nie uległem pokusie. W połowie jednak instynkt podpowiedział mi: zostaw, poczekaj, pomyśl - dokończysz jutro. Doczytałem więc rano. I? Dwanaście listów...

komentarzy: 0 Komentarzy Czytaj więcej

Ekranizacja lepsza od książki albo przynajmniej tak samo dobra

Autor: verdiana Data dodania: 10.02.2018 14:46

Tutaj będę zapisywać, które ekranizacje były równie dobre jak oryginał bądź lepsze. ;) Zimowa opowieść Lolita (z Ironsem) Duma i uprzedzenie Buddenbrookowie: Dzieje upadku rodziny Głęboki sen Dallas '63 Hobbit czyli Tam i z powrotem Lot nad kukułczym gniazdem Forrest Gump Dziewczyna z perłą Lśnienie Misery Mechaniczna pomarańcza (wersja R) Kariera Nikodema Dyzmy Zielona Mila Gwiazd naszych wina Iris Koralina Gwiezdny pył Wichrowe Wzgórza Dziwne losy Jane Eyre Malowany wel...

komentarzy: 18 Komentarzy Czytaj więcej

Lektury 2019r.

Autor: Louri

Data dodania: 06.01.2019 23:13

Poprzednie: Lektury 2018r. Następne: Lektury 2020r. STYCZEŃ 2019 (ΣR=Σm=2311s;𝔼m=2311) 1. Musimy porozmawiać o Kevinie 6.0 Druga powtórka, a przemyślenia świeże: Kevin wciąż intryguje (424s) 2. Lemingi 2.0: Schodzimy do podziemia 5.0 Nie dość, że za PO nie udało się odsunąć PISu od władzy, to jeszcze teraz do niej doszedł i w kraju zapanowało mentalne Podkarpacie - jak żyć, pani Premiero (była)?? Demokracja została odrzucona w wyborach, zakazano starbunia, wegestołówkę zamieniono na ...

komentarzy: 2 Komentarzy Czytaj więcej

Zobacz wszystkie (4)

Forum - dyskusje na temat książki

Oskar i Pani Róża

Odpowiedzi

Autor

agacik120

Ostatnia odpowiedź

21.04.2014 12:23 ruda08

Legenda

- książka oceniona przez Ciebie - najedź na ikonę przy książce aby zobaczyć ocenę
- do książki dodano opisy lub recenzje
- książka dostępna w naszej księgarni
- książka dostępna u innych użytkowników (wymiana, kupno)
- książka znajduje się w Twoim schowku

Patronaty Biblionetki

Zobacz wszystkie »

Biblionetka potrzebuje opiekunów

0 300

Sprawdź jak możesz pomóc

Recenzje

Użytkownicy polecają:

Dodany: 20.01.2024 09:11

Autor: zielkowiak

ADHD i wielka nauka, Humboldt w pełnej krasie

Humboldt – to dopiero był gość! Gdyby zaproponował mi udział w jednej ze swoich wypraw, rzuciłabym wszystko i pojechała. To temu człowiekowi zawdzi (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 14.01.2024 08:08

Autor: dot59

Pomiędzy mieszkaniową sielanką a mieszkaniową beznadzieją

Ależ to była lektura! I nie dlatego tak mówię, że na punkcie literatury z PRL w tytule mam lekkiego bzika (a mam go, bo stwierdziwszy, że pokaźna częś (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 28.11.2023 15:10

Autor: dot59

A w Krakowie wielka woda

Generalnie ani kryminał retro, ani kryminał cokolwiek humorystyczny nie wzbudzają we mnie automatycznej chęci natychmiastowego przeczytania, a jeśli s (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 02.12.2023 11:17

Autor: Marylek

Dawidku, gdzie jesteś?

Oniryczna, na wpół bajkowa opowieść o fascynacjach i strachach dzieciństwa, o tym, jak zostają z nami na całe życie, kształtują postrzeganie świata i (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 09.11.2023 08:52

Autor: dot59

Opowiedziane po latach

„Nikt nie woła” to powieść, której w PRL nie sposób było przeczytać, bo przecież nie drukowano literatury, w której dałoby się znaleźć cokolwiek rzuca (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Redakcja poleca:

Dodany: 14.04.2024 21:41

Autor: Marylek

O ulotności dobrej reputacji i dlaczego to nie jest ważne

„Srebrzysko” określa autor w podtytule „powieścią dla dorosłych”. Jak dorosłym trzeba być, żeby wyrzec się buntu, zdecydować się nadstawić przysłowiow (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 02.04.2024 21:51

Autor: fugare

Primadonna i terroryści

Fantastyka naukowa to nie był nigdy mój ulubiony gatunek literacki, filmowy zresztą też nie, ale bardzo dobrze przechowałam, a nawet pielęgnuję pewne (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 23.03.2024 09:19

Autor: Meszuge

Narodziny czerwonego kata

Ze względu na ogromną liczbę przypisów i cytowanych materiałów źródłowych jest to najprawdopodobniej najbardziej rzetelna biografia Feliksa Dzierżyńsk (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 09.03.2024 20:02

Autor: jolietjakeblues

Szlomo

Jesteśmy pokoleniem poszukiwaczy, my, obecni pięćdziesięciolatkowie, z których wielu miało to szczęście, że dzięki odwadze, inteligencji, talentowi sw (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 03.03.2024 09:31

Autor: Meszuge

Ja już nie chcę do Ameryki

Breece D'J Pancake, a właściwie Breece Dexter John Pancake (pancake – naleśnik; dziwaczny zapis imienia był wynikiem błędu w The Atlantic Monthly, gdz (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »