Książka: Dziecko Noego

Dłuższą chwilę zastanawiałam się, czy w ogóle wypożyczać tę książkę, bo ileż można czytać o Holocauście? Ale wzięłam, i jestem za to wdzięczna samej sobie, bo wrażenia doznane przy lekturze świadczą, że jeszcze całkiem nie zeskorupiałam emocjonalnie, że potrafię się wzruszyć czymś nie dotyczącym w żadnej mierze mnie samej ani moich najbliższych. Bohaterem powieści po raz kolejny uczynił Schmitt małego chłopca, któremu tym razem przyszło zaznać największego spośród okropieństw wynalezionych pr...

Rok 1942, okupowana Belgia. Siedmioletni Joseph jest chłopcem żydowskim. On i jego rodzice muszą nosić żółte gwiazdy Dawida na ramionach, by wyróżniać się z tłumu. Mimo że jego mama i tata chronią go z całych sił przed niemieckimi żołnierzami, w końcu muszą podjąć drastyczną decyzję i rozstać się z synkiem. Joseph trafia do przyjaciół jego rodziców, a gdy i oni nie umieją mu zapewnić bezpieczeństwa, zostaje oddany ojcu Ponsowi. Prowadzi on Żółtą Willę – opiekuje się dziećmi osieroconymi, a po...

Éric-Emmanuel Schmitt to jeden z moich ulubionych autorów. Podbił moje serce książką „Oskar i pani Róża”, której chyba nikomu przybliżać nie trzeba. Teraz urzekł mnie po raz drugi - „Dzieckiem Noego”, choć już w nieco mniejszy stopniu niż za pierwszym razem. „Dziecko Noego” to króciutka powieść, której głównym bohaterem jest mały żydowski chłopiec o imieniu Joseph. Pewnego dnia musiał on rozstać się z rodzicami. Trwała bowiem druga wojna światowa, a wiadomo, jak wówczas Niemcy obchodzili się ...

"Dziecko Noego" - historia niezwykła, jak wszystkie historie opowiadane słowami E-E. Schmitta. Tym bardziej przejmująca, że czytana w dniach szczególnych, w czasie trwania żałoby narodowej. Historia żydowskiego chłopca - Josepha, oddanego przez rodziców pod opiekę ojca Ponsa podczas II wojny światowej. Rzecz cała dzieje się w Belgii pod okupacją niemiecką. Siedmioletni Joseph zostaje oddany obcym ludziom, otrzymuje nową tożsamość, nowy dom, nową "rodzinę". Niewiarygodne, co musiały czuć te dziec...

Książka Érica-Emmanuela Schmitta, "Dziecko Noego", jest jedną z najlepszych i najbardziej wciągających książek, jakie kiedykolwiek przeczytałam. Historia chłopca jest poruszająca. Czytając ją możemy zastanowić się nad własnym życiem i postępowaniem, a przede wszystkim poczuć ludzkie cierpienie. Pokazuje nam ona, jaką głupotą była nienawiść Niemców do narodu żydowskiego. Zmuszani do ciągłej tułaczki, wciąż zastraszani, zabijani Żydzi muszą stoczyć prawdziwą walkę o przetrwanie. Na przykładzie his...

Ile stron potrzeba, by poznać większość emocji (jeśli nie wszystkie), jakie gnieżdżą się w człowieku? Ile słów należy wylać na papier, by stworzyć historię, w której w urzekający sposob przeplatać się będą ze sobą świat widzialny i niewidzialny? Éric-Emmanuel Schmitt w "Dziecku Noego" potrzebował tych stron tylko 132. Co zawiera opowieść, ktorą na nich zapisał? Można powiedzieć, ze to minikronika strachu i nadziei, konfliktu i pokoju, niebezpieczeństwa, które uzmysławia doniosłość życia oraz ...

Jak może wyglądać wojna oglądana z perspektywy siedmiolatka? Jedno jest pewne - niezwykle. Dzieci mają nad nami tę przewagę, że wolne są od obłudy i udawania. Jeśli mają wątpliwości - mówią o nich otwarcie, jeśli coś wydaje im się pozbawione sensu - nie wahają się i tego wyznać głośno. Ta ich szczerość wzrusza, ale i sprawia ból. Bo dlaczego te niewinne stworzenia mają ginąć? Kim jest człowiek, który z zimną krwią skazuje je na śmierć? Można by wiele pisać o okrucieństwie hitlerowców wobec Ży...

Wybucha II wojna światowa i zaczyna się eksterminacja Żydów. Głównemu bohaterowi, 7-letniemu Josephowi, wali się "stary" świat, aby mógł narodzić się "nowy". Joseph odkrywa wraz z ojcem Ponsem inną, nieznaną mu religię, ukazując nam, jak wiele mostów łączy żydów i chrześcijan. Fascynującą dla mnie postacią w tej książce jest aptekarka Mademoiselle Marcelle "Psiakrew", jej wiara w człowieka, zaangażowanie w pomoc dla dzieci jest tak wielka, że przez jej osobę można odczuć dobroć Boga.

"Dziecko Noego" to ponadczasowa opowieść o tym, że każdy ma prawo do życia i bycia tym, kim chce - kim ma być, bez względu na bieg historii i złą wolę innych ludzi. Akcja rozpoczyna się podczas specyficznego pokazu-aukcji... na scenę wystawione są dzieci. Mały żydowski chłopiec został wysłany na wieś do szkoły przykościelnej Ojca Ponsa. Po jakimś czasie odkrywa, że nie jest jedynym takim dzieckiem. Okazuje się, że ksiądz przechowuje elementy historii i kultur narodów/społeczności zagrożony...

W okupowanej Belgii katolicki ksiądz ukrywa żydowskiego chłopca, Josepha. Chłopcu udaje się przeżyć, odnajduje rodziców i po latach opowiada swoją historię. Cała ta opowieść nie różniłaby się niczym od wielu innych, które znamy, gdyby nie to, że ojciec Pons ocala nie tylko życie Josepha, ale coś znacznie więcej.

Éric-Emmanuel Schmitt znowu nas zaskakuje, wzrusza i skłania do refleksji. Ta oparta na autentycznych wydarzeniach opowieść o inności, tolerancji i poszukiwaniu tożsamości ma wymiar uniwersalny. Łączy humor z powagą i udowadnia, że o dobru można mówić w sposób prosty, piękny, a zarazem pozbawiony sentymentalizmu.

[Wydawnictwo Znak, 2005]

Książka "Dziecko Noego" trafiła do moich rąk przypadkiem. Została kupiona przez kogoś jako prezent urodzinowy. Tuż przed zapakowaniem i wręczeniem pozwolono mi ją obejrzeć, a ja ją na miejscu przeczytałam. Jest to książka, którą się pochłania jednym tchem. Historia piękna, wzruszająca, nieszablonowa, a jednocześnie wciągająca i pasjonująca. Ojciec Pons, który przygarnął żydowskiego chłopca Josepha, to usobienie prawdziwej mądrości, miłości i tolerancji. Polecam wszystkim z pełną odpowied...