Książka: Komu bije dzwon

Kiedy na przełomie wiosny i lata w ostatnim roku dwudziestego stulecia, będąc wówczas nastoletnim licealistą, przeczytałem powieść Hemingwaya, doświadczyłem dzięki lekturze tej książki swoistego rodzaju inicjacji w dojrzałą, "dorosłą" i wysmakowaną czytelniczą świadomość. Pamiętam doskonale w jak intensywny, nieomal intymny czy wręcz "dożylny" sposób pochłaniałem opisany przez autora powieściowy świat przedstawiony i koleje losu powołanych przez niego do życia bohaterów. Taki stan rzeczy nie był...

Kiedy uczęszczałem do szkoły podstawowej i któregoś pięknego dnia przyszło nam omawiać lekturę "Starego człowieka i morza", to tradycyjnie rozmowa się nie kleiła, jak na nieudanej pierwszej (oraz każdej kolejnej) randce. Zrezygnowana nauczycielka wygłosiła więc na temat książki płomienny monolog, by mieć to już za sobą, a ja jedyne, co pamiętam z tej lekcji, to że kolega z ławki został przez polonistkę przyłapany na pracowitym dłubaniu w nosie. Uśmiechając się wstydliwie wytarł pulchny i wilgotn...

Niedawno ukończyłem lekturę tej powieści. Utworu z całą pewnością niezwykłego, który przynajmniej mnie bardzo przypadł do gustu i zapadł w pamięć, choć, co muszę przyznać z całą stanowczością, nie bez krytycznego spojrzenia na niektóre wątki i aspekty. Zaczyna się niemal standardowo; trwa wojna, szykowana jest ofensywa, do oddziału partyzanckiego przybywa weteran wcześniejszych walk, amerykański dynamitard Robert Jordan, który ma wysadzić ważny dla powodzenia tej ofensywy most. Zaczyna się w...

Pomyślałem sobie, że warto byłoby poznać przynajmniej jedno dzieło Ernesta Hemingwaya, a że w domu znajdował się utwór pt. "Komu bije dzwon", wybór padł właśnie na tę książkę. Omijałem ją wcześniej szerokim łukiem przez wzgląd na jej ideologiczną proweniencję. Spodziewałem się tendencyjnej agitki w czarno-białych kolorach. Moje oczekiwania nie zmieniły się, ale nastawienie - owszem. Chciałem zobaczyć jeszcze jednego znanego pisarza, który poniża się mało wyrafinowanym płodem literackim stwor...

Czy można przeżyć całe życie w cztery dni? Pokochać i znienawidzić, zyskać przyjaźń i zaufanie, gubić i odnajdywać sens wraz z nadzieją, ze świadomością, że to wszystko zmierza ku rychłemu końcowi? „Komu bije dzwon” to głęboka, napisana zwięzłym i bogatym w szczegóły językiem opowieść o walce za wolność, dylematach moralnych, życiu codziennym i pięknej miłości w obliczu wojny. Główny bohater odnajduje siebie, żyjąc ze świadomością upływu czasu i perspektywą zbliżającej się śmierci. A pod koni...

Kilka lat temu pokusiłam się o przeczytanie "Komu bije dzwon" Ernesta Hemingwaya, którego znałam wcześniej tylko ze szkolnych lektur, jak "Stary człowiek i morze", i mogę stwierdzić, że jest to, z całą pewnością, arcydzieło literatury światowej. Zachwyciła mnie ona zarówno swoim językiem, jak i ciekawą fabułą oraz fantastyczną kreacją bohaterów. Opatrzona mottem z wiersza angielskiego poety Johna Donne'a: "Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on tobie", stanowi, moim zdaniem, najwy...

Ernest Hemingway, jeden z najwybitniejszych pisarzy amerykańskich naszych czasów - laureat Nagrody Nobla - urodził się 21 lipca 1898 roku w Oak Park pod Chicago, zmarł tragicznie 2 lipca 1961 roku w Sun Valley w Idaho.

Podczas pierwszej wojny światowej zgłosił się dobrowolnie do amerykańskich kolumn sanitarnych i został ciężko ranny na froncie włoskim. Później, jako korespondent wojenny, przebywał na wielu frontach: w Hiszpanii - podczas wojny domowej, w Burmie, w Chinach, a w 1944 roku we Francji.

Powieść "Komu bije dzwon" uważana jest za najwybitniejsze dzieło Hemingwaya. Tłumaczona na wiele języków, osiągnęła niezliczoną ilość wydań.

O książce tej powiedział autor: "Zawarłem w niej nie tylko wojnę domową, ale to wszystko, czego dowiedziałem się o Hiszpanii przez osiemnaście lat".


[Wydawnictwo Czytelnik, 1965]

Do papy Hemingwaya mam stosunek niejednoznaczny. Niektóre jego utwory zanudziły mnie na śmierć (i cud, że jeszcze żyję), na przykład "Słońce też wschodzi", choć przyznam, że były i takie, które mi się podobały - "Stary człowiek i morze" czy "Pożegnanie z bronią". Jeśli chodzi o powieść "Komu bije dzwon" - nie jestem nią zachwycony, ale w ogólnej ocenie między tym, co w niej dobre, a tym, co nie najlepsze, wypada chyba remis, ze wskazaniem jednak na słabszą stronę dzieła. Książka dla mnie ...

Tę książkę polecili mi rodzice, oczywiście wcześniej bardzo zachwalając jej zawartość. Dlatego może spodziewałem się czegoś więcej niż tylko opowieści o niejakim Robercie Jordanie i jego towarzyszach, którzy mają za zadanie wysadzenie mostu. Sama książka jest napisana dość ciekawie. Denerwujące jest tylko to, że niektóre słówka nie są przetłumaczone na polski. Jest to bardzo utrudniające i rozkojarzające. Powieść tę czyta się dosyć szybko i łatwo. Ciekawy w niej jest motyw miłosny między Rob...

Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie pomniejszona tak samo, jak gdyby pochłonęło przylądek, włość twoich przyjaciół czy twoją własną. Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon; bije on tobie. John Donne, poeta angielski (1572-1631)* --- * Cyt. za: Ernest Hemingway, "Komu bije dzwon", wyd. Książka i Wiedz...