Przeczytane w lipcu skandalicznie miało:
1. My, topielcy (Jensen Carsten) (5,5) - epicka, wielowątkowa opowieść o marynarzach z duńskiego Mastral rozgrywająca się na przestrzeni stu lat; czyta się ją fantastycznie, a zakończenie spowodowało u mnie potok łez ze wzruszenia, co się dawno żadnej książce nie udało,
2. Na szkarłatnych morzach (Lynch Scott) (4,5) - drugi tom przygód Niecnych Dżentelmenów, tym razem wątek piracki; nadal czyta się to bardzo przyjemnie, bohaterowie są przesympatyczni, tylko, ze nie potrafili mnie zaskoczyć,
3. Biała lwica (Mankell Henning) (5) - świetny kryminał, z wątkiem szpiegowskim, ważną problematyką (apartheid w RPA) i niesamowitą kreacją Kurta Wallandera, na pewno sięgnę po kolejne tytuły,
4. Fiolet (Kozak Magdalena) (3,5) - w skrócie - dzielni spadochroniarze ratują świat przed fioletowymi roślinami, czyta się szybko, ale nie robi większego wrażenia, tak na jeden dwa wieczory i do zapomnienia,
5. Hyperion (Simmons Dan) (6) - siedmiu pielgrzymów wyrusza, by spotkać się z tajemniczym Chyżwarem na planecie Hyperion, w trakcie podróży opowiadają swe historie; niesamowita ilość nawiązań kulturowych w tej szkatułkowej powieści zachwyciła mnie, a jej przesłanie bez łopatologii na temat cierpienia, poświęcenia, wiary, śmierci, miłości, sztuki i wielu innych ważnych zagadnień powoduje, że mimo skończonej lektury nadal myślę o utworze Simmonsa.