Teksty i komentarze

W kwietniu przeczytałem: Agatha Christie: Nieuchwytna kobieta - 4+ (po doskonałej biografii Jane Austen, tu duże rozczarowanie, choć książka nie jest zła) I powtórzyłem: Przeznaczenie - bez zmiany oceny (4+).

Miejsce akcji - dowolne. Kiedyś czytałem sagi skandynawskie i mi się podobały. Tak samo seria Millennium.

Humor też mile widziany.

Raczej na luziku. Ale głównie chodzi o to, żeby było ciekawe. Sprawy sądowe lubimy, ale czy poza Grishamem są takie książki? Specjalnie thrillerów psychologicznych nie lubimy. Raczej właśnie takie skoncentrowane na akcji.

To podpowiedz jeszcze, czy wolicie historie "na luziku", z większą dozą humoru, czy raczej serio? Z rozbudowanym tłem społeczno-obyczajowym i/lub psychologicznym, czy krótkie, skupione na akcji? Z drobiazgowymi detalami zbrodni i śledztwa czy raczej kładące nacisk na dedukcję, na ściganie winnego lub proces sądowy? Klimaty skandynawskie czy południowe?

Może Agatha Christie? Panna Marple

Cześć Kochani. Czy możecie mi polecić jakiś ciekawy cykl kryminalny taki, żeby był ciekawy dla mnie (47 lat) i dla mojej mamy (70 lat). Grishama i Cobena mi nie polecajcie, bo czytałem i poza Jake'iem Bridgencem mnie nie wciągnęło. Czytałem Ławę przysięgłych (średnio ciekawe), Raport Pelikana (dnf) i teraz czytam Klienta (mam nadzieję, że będzie ciekawsza). Zuzę Lewandowską, Matyldę Dominiczak i Siostry Sucharskie też znam. Proszę, pomóżcie. Poz...

Cześć Kochani. Czy możecie mi polecić jakiś ciekawy cykl kryminalny taki, żeby był ciekawy dla mnie (47 lat) i dla mojej mamy (70 lat). Grishama i Cobena mi nie polecajcie, bo czytałem i poza Jake'iem Bridgencem mnie nie wciągnęło. Czytałem Ławę przysięgłych (średnio ciekawe), Raport Pelikana (dnf) i teraz czytam Klienta (mam nadzieję, że będzie ciekawsza). Zuzę Lewandowską, Matyldę Dominiczak i Siostry Sucharskie też znam. Proszę, pomóżcie. Poz...

Postanowiłem zapoznać się z życiorysem rodzica, czytam właśnie jego biografię (znakomita jest!) Jestem właśnie przy podrozdziale zatytułowanym jak ostatnia trójka. Pośpiesznie zapłaciłem trójką, po przemyśleniu podnoszę.

Nie śmiałbym, choć wyznam, że za każdym razem nie rozumiem. Ostatniej trójki też nie. :-(

Istnieje też film o tym samym tytule z Dustinem Hoffmanem w roli głównej. W Polsce najpierw dostępny był film, a kilkanaście lat później - książka.

Na grupie o starych książkach dostałem kilka polecanek w temacie: Cimarron z Oklahomy wygląda IDEALNIE, a na BNetce aż 1 ocena… cykl Rodzina Whiteoaków także obiecuje wiele! Żołnierz samotnej gwiazdy o budowie pierwszej polskiej osady pn. Panna Maria w Ameryce

Dziś zabieram się za Mały Wielki Człowiek :) Raptem 11 lat czekała polecajka…

Otóż to. Bywają cykle, które są właściwie jedną bardzo długą powieścią w kilku częściach, wtedy nie bardzo warto przeczytać tylko pierwszy tom, trzeba mieć wtedy pewność, że faktycznie chce się czytać całość, zwłaszcza, że to już jakieś 2000 stron.

Spojrzałam na preferencje autora pytania i na tej podstawie wyraziłam wątpliwość. Jest naprawdę wiele lepszych rzeczy z gatunku "nie arcydzieło", ale decyzja i ocena należy oczywiście do każdego czytelnika.

Trudno o lepsze towarzystwo do kłótni. :)

Dziękuję! Nie powiem ile czasu mi to zajęło, ale chyba mam. :)

Widocznie komentującemu wydała się ciekawa z opisu, a niekoniecznie chciałby czytać wszystkie części. Wielu ludziom "Cień wiatru" się podobał i możliwe, że jemu też będzie. Nie wszyscy też chcą czytać wyłącznie arcydzieła.

Oceny jakie stawiam przeczytanym utworom rodzica, to doskonały pretekst dla Marylek i janmamuta do kłótni ze mną. :-)

Na podstawie tego, co znasz, pewnie się nie zgodzisz, że stworzył historię niemal awanturniczą, na podstawie której dałoby się nakręcić niezły western, bo to przecież twórca nie tego kalibru!

Da się. Ale po co? To wydmuszka, słaba książka z wieloma nielogicznościami i też nie rozumiem zachwytów.

Na pewno można, ale czy warto? Mnie Zafon rozczarował.

Chętnie się pokłócę, na przykład na temat 8. Znam autora.

A, cóż to? Nawet nie ma z kim się pokłócić.

Da się, opowiedziana tam historia jest zamknięta. Z tego co kojarzę, jej kontynuacja jest opisana w trzeciej części, czyli "Więźniu nieba", ale jego przeczytanie nie jest konieczne do zrozumienia fabuły. Zaś "Gra anioła" ma już zupełnie luźne powiązania z bohaterami "Cienia".

Nie czytałam pozostałych, ale zakończenie Cienia wiatru jest całkowicie satysfakcjonujące.

A da się przeczytać "Cień wiatru" jaką osobną, samodzielną powieść, niekoniecznie z zamiarem czytania kolejnych tomów cyklu?

Zapraszam. :)

Siedmioro konkursowiczów dzielnie łagodzi literackie zatargi, a ja gorąco zachęcam wahających się lub cierpliwie gromadzących odpowiedzi (są i tacy, a jakże): śmiało wkraczajcie między kłócące się strony, póki czas:)

Niezły pasztet na via Merulana