Branwell Brontë (1817-1848) - brat trzech słynniejszych od niego sióstr. Ale to jego poezje urzekają językiem i klimatem "Wichrowych Wzgórz".

Wybór wierszy i poematów w przekładzie Doroty Tukaj, w układzie i ze wstępem Eryka Ostrowskiego, znawcy tej epoki i twórczości rodzeństwa.


"Samotny stoję, pochylam się - słychać,/ Jak dziki podmuch przeraźliwie wzdycha;/ Jak hen, daleko, z lamentem żałosnym/ Nad siwą skałą chyli gęste wrzosy,/ Potem się wznosi w jesionowym gaju,/ Po ziemi zwiędłe liście rozrzucając;/ Ciemnieją mury, gdy deszczem w nie wali,/ Potem, zawodząc, ginie gdzieś w oddali".


[Wydawnictwo C&T, 2018]