Czy Śmierć może byc bardziej ludzka niż u Pratchetta? Nie wydaje mi się. Po przeczytaniu Morta pomyślałem, że Śmierć jest całkiem fajnym stworzeniem. Lecz dopiero po przeczytaniu "Kosiarza" twierdzę, że Śmierć jest po prostu "gościu". Niewiele książki trzeba przeczytać, żeby wybuchnąć szczerym i nieokiełznanym śmiechem :). Przy czytaniu książki kilkakrotnie otoczenie spoglądało na mnie jak na wariata, ale co mi tam. Ważne są emocje, a pozytywnych w Pratchetcie nie brakuje. I o to chodzi ;).

Ps. Zacieram dłonie podchodząc do "Muzyki Duszy", która jest następną w kolejności opowieścią ze Świata Dysku o Śmierci. Howgh.