Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Krzysztofa Kotowskiego, jednak się na nim nie zawiodła. Książka - nie tyle przeczytana, co przesłuchana, czytana przez Filipa Kosiora o cudownej barwie głosu - jest bardzo dobra, wciąga, a zakończenie pozostawia lekki niedosyt. Przez kilka pierwszych minut myślałam, że to nie jest książka dla mnie i obawiałam się, że nie trafi w moje gusta, ponieważ na samym początku dość sporo jest polityki. Jednak moje obawy były bezpodstawne, bo po kilku minutach akcja zaczęła się rozkręcać, a polityka, choć i w dalszej części książki się przetaczała, to nie zajmowała w niej głównego miejsca. Książka zawiera fragment rozważań filozoficznych na temat samego życia, oraz o tym, czym jesteśmy i co się z nami później dzieje.

Książka przepełniona jest akcją oraz zwrotami wydarzeń. Poznajemy masę nowych postaci i mamy możliwość poznania wydarzeń dziejących się w jednym czasie z perspektywy kilku osób.

Po skończeniu książki, tak jak już pisałam, czuję lekki niedosyt. A zakończenie na swój sposób jest lekko rozczarowujące. Tytułowym bohaterem, czyli Zygzakiem, okazuje się osoba, o której wcześniej albo nic nie było, albo było jej tak mało, że nawet nie zwróciłam na to uwagi - mógł w tym brać udział fakt, że przez tekst przetaczała się masa nazwisk i ciężko było niekiedy spamiętać, kto jest kim. Wydaje mi się, że ciekawiej byłoby, gdyby Zygzak częściej przewijał się w tekście, a nawet w pewnym sensie mieszał w próbie schwytania go.

Książka jest naprawdę wciągająca i serdecznie zachęcam do zapoznania się z jej treścią.

Opinia znajduje się również na innych stronach.