Książkę przeczytałem - jak to się mówi - jednym tchem. Autorka umie poprowadzić narrację w sposób wzbudzający zainteresowanie. Lektura obfitująca w cytaty i fakty, bez podania źródeł, co ułatwia czytanie i zbliża do publicystyki. Podana jest bibliografia, a podane pozycje książkowe traktuję jako zaletę i sugestię do poszerzenia wiedzy na podjęty przez autorkę temat, jest to także informacja o literaturze, z której korzystała zapewne autorka, choć nie podaje w tekście stosownych danych i odsyłaczy. Walorem książki jest nie tylko przedstawienie postaci i kontekstu, ale także pytania natury etycznej, które wywołują refleksje istotne dla zrozumienia funkcjonowania Kościoła. Obecne są także liczne fragmenty mówiące o roli kard. Stanisława Dziwisza (wymieniam jako pierwszego, bo zdecydowanie jego rola jest w sprawie "ojca Maciela" dominująca) oraz "papieża Wojtyły", czyli Wielkiego Jana Pawła II, świętego i największego - dla niektórych - papieża Polaka (bo któż pamięta o Piusie X, może tylko Waldemar Łysiak i... franciszkanie).