Wielu mnie wciąż zapytuje: skąd tak dokładnie znam życie zwierząt, ich dnie i noce?

Obserwacja, tropienie, właśnie dnie i noce na Szlaku Przyrody. Nie wystarczą bowiem studia, za mało oczytania w wielkich poprzednikach, za mało też czerpania z opowiadań ludzi związanych z życiem Przyrody.

Trzeba samemu deptać leśne ścieżki: być warchlakiem pod czarnym niebem nocy, wynosić z lisem szczenięta z płonącego lasu, odprawiać w górach gody z jeleniami, śpiewać z wilgą na majowej gałęzi brzozy, mieć czerwone od męki oczy wilka śmiertelnie porażonego strzałem...

Każdego z ludzi wielbiących humanizm i humanitaryzm zapraszam na wiecznie świeży, piękny i kształcący Szlak Życia Przyrody!


[Wydawnictwo Lubelskie, 1986]