Kurom też należy się urlop. Rodzina Ogórków postanawia wyjechać w komplecie i zabrać swoje wszystkie zwierzaki. Jadą do Kurortu Kameralnego w miejscowości Ulęgałka Górna. Państwo Letniewscy najlepiej jak potrafią ugoszczą tę osobliwą gromadę. Poza rodziną Ogórków do kurortu zmierza również śpiewaczka-autostopowiczka, Pani Alicja, i jej kot, Czarna Mamba. Czy będzie to udany wyjazd?

„O kurza twarz!”, czyli kontynuacja perypetii czterech kur rasy brahma, które zamieszkały z rodziną Ogórków i namieszały w ich życiu. Tom pierwszy, „Kury z grubej rury”, zakończył się, kiedy rodzina planowała urlop. Justyna Bednarek postanowiła pociągnąć ten wątek i czytelnicy mają okazje popatrzeć, jak bohaterowie będą spędzać ten urlop. Potowarzyszymy im podczas kąpieli w jeziorze, zobaczymy koncert wybitnej śpiewaczki, popatrzymy w gwiazdy. A w międzyczasie będą jaja, że hej – w sensie dosłownym i w przenośni. To, co dobre, szybko się kończy. Trzeba wracać do domu i codziennych spraw – znowu chodzić do szkoły i do przedszkola, szykować urodziny mamy, a potem święta. W tym wszystkim towarzyszą Ogórkom kury, służąc dobrą radą i pomagając im spełniać marzenia.

Jeżeli miałabym ocenić Justynę Bednarek przez pryzmat jej książek, to widzę inteligentną, pozytywną wariatkę. Nie dziwię się, że postanowiła napisać bajki o kurach, bo tworzy z jajem. Być może znacie cykl o Skarpetkach. Jeżeli tak, to w „Kury z grubej rury” i „O kurza twarz!” mamy podobny rodzaj humoru. Autorka kreuje szalone sytuacje i problemy, a bohaterowie podchodzą w oryginalny sposób do ich rozwiązania. Akurat w tym przypadku mamy kurze patrzenie na świat. Umiecie to sobie wyobrazić? Justyna Bednarek śmiało bawi się językiem, aby książka była jak najbardziej kurza, pierzasta i jajcarska.

[Recenzja była publikowana na blogu oraz innych portalach czytelniczych]