Skromny zakonnik, który posługuje w jednym z krakowskich klasztorów, bawiąca się w parku dziewczynka, robotnik, który zawrócił ze źle obranej drogi życiowej, głodna przygód córka zawiadowcy stacji, młody chłopak ogarnięty pasją do kolei, doświadczona życiem telegrafistka, energiczna służąca i znachorka spod Babiej Góry... Narratorzy i narratorki opowiadań składających się na tę książkę to całkiem zwyczajni ludzie. Podążają swoimi ścieżkami, wciąż konfrontując się z innymi, ciągle w tłumie. Choć czasem samotni, nie sami. Nie mają ambicji, by znaleźć się w centrum wydarzeń, nie chcą nas też do niczego przekonywać. Snują swoją gawędę, jak im w duszy gra. Czasem coś przekręcą, czasem wyolbrzymią, czasem nabają. Ukryci za swoimi drobnymi sprawami, opowiadają chyba więcej niż niejeden podręcznik historii.


Tę książkę napisała Barbara Sadurska - absolwentka polonistyki i prawa, specjalistka od prawa autorskiego. W 2019 roku zadebiutowała docenionym przez czytelników i gremia literackie tomem opowiadań "Mapa", za który odebrała kilka nagród, w tym nagrodę im. Witolda Gombrowicza. Od lat mieszka w krakowskim Podgórzu.


[Małopolski Instytut Kultury, 2021]