Główna bohaterka tej książki, tytułowa srebrna wilczyca, to Regeane, kobieta i wilk w jednym ciele. Istota ta tworzy niezwykłą osobowość – jest silna, zwinna, tajemnicza i bardzo wrażliwa. Bohaterka, umieszczona w Rzymie za czasów papieża Hadriana I, w czasach pełnych zabobonów, krwi i przemocy przemierza ścieżki poznania. Prowadzi nas przez swoje losy, przedstawiając je oczami kobiety i zarazem w oparciu o pierwotne instynkty zwierzęcia. Regeane jest prawdziwą dziką kobietą, która w ciele wilczycy odnajduje większą radość, wolność i piękno niż w otoczeniu ludzi, którzy chcą zabić jej godność i wmieszać w sieć intryg, z których ona sama pragnie się wyzwolić. Ciekawi czytelnika również fakt, że zwierzęta widzą, słyszą i czują więcej niż człowiek, potrafią widzieć duchy błąkające się po ziemi i czują powiew śmierci.

Dotąd nie miałam okazji czytać lektury, która miałaby na mnie tak hipnotyczny wpływ. Jest to opowieść ciekawa i ujmująca w każdym calu. To jak przeżycie niezwykłej przygody. Chciałoby się poczuć choć przez chwilę wilka we własnym wnętrzu. Wilka, który widzi to, co w obliczu szarej rzeczywistości staje się prawdziwym pięknem i ujmuje niezwykłym czarem.