Kolejny ciekawy zbiór reportaży Kapuścińskiego.

Historia Etiopii za czasów ostatniego cesarza tego kraju. Kapuściński, korzystając ze wspomnień swoich rozmówców, opisuje dzieje ostatnich lat świetności, następnie rewolucji, a na końcu upadku cesarstwa (jest to książka oparta na faktach, historyczna, więc nie będę ukrywać jej zakończenia :)).

O państwie od strony kuchni mówią różni ludzie - kierowcy, poduszkowy, lokaje, żołnierze, generałowie - mieli oni kontakt bezpośredni z cesarzem. Zbiór wspomnień ich wszystkich daje cały obraz osobowości władcy i schematy działania pałacu cesarskiego, a nawet państwa. Sytuacje, widziane oczami zwykłych przecież ludzi, są opisane prostym językiem, co dodaje wiarygodności książce.

Jako literatura faktu jest to ciekawa pozycja. Naprawdę nie czuć, że są to reportaże. Są splecione w jednolitą całość i powoduje to, że szybko i przyjemnie się czyta. Jeśli jakiś fragment nudzi, następny zaciekawia. No i do tego jest to zarys historii, ciekawej i przejrzyście napisanej.

Polecam!