„Muszę przyznać, że zawsze brakowało mi ramion. Dwoje moich własnych – to pustka! Potrzeba mi jeszcze jednej pary.”

„Rodzice opuścili mnie, żeby zginąć w wypadku drogowym, no i najpierw zostałem umieszczony w jednej rodzinie, potem w drugiej i znowu w innej. Powiedziałem sobie: fajno, w ten sposób odbędę podróż dookoła świata.
Żeby się poczuć mniej samotnym, zacząłem interesować się liczbami. W wieku czternastu lat bezsenne noce poświęcałem na liczenie milionów, w nadziei, że spotkam kogoś w tym tłumie. Skończyłem jako statystyk.”

„Całe dni spędzam na liczeniu miliardów – toteż rzecz jasna, że pod koniec pracy czuję się ogromnie pomniejszony.”

„…na Florydzie, według świeżej gazety, muszki zatrzymują ruch na drogach; milionami rozgniatają się na przednich szybach samochodów, przyłapane w pełni godowego tańca. Nawet ciężarówki muszą stawać, bo mają na przednich szybach miliony malutkich miłości. […] Byłem wstrząśnięty takim ogromem miłości.”

„Z wanny wyciągnął mnie dzwonek telefonu, oczywiście była to pomyłka, a ponieważ ciągle musiałem odpowiadać ‘pomyłka’, zaczynałem się tak właśnie czuć: jak pomyłka.”

„Włosy mam ryżawe i rzadkie, ale na szczęście to się nie rzuca w oczy, gdyż moja twarz nie przyciąga niczyjego spojrzenia. To nic żenującego, odwrotnie, bardziej uwypukla moje wewnętrzne zalety…”