„Przeminęło z wiatrem” – romans wszech czasów: można go nigdy w życiu nie przeczytać, a i tak się o nim usłyszy, i to nie raz. Dlaczego? Dlatego, że jest to powieść kultowa, klasyka literatury światowej, która wzrusza kolejne pokolenia czytelników bez względu na płeć. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie i każdy coś z niej wyniesie, ma ona bowiem wiele wymiarów i warstw. Wielowątkowość, bardzo rozbudowana fabuła, tło historyczne to jej główne zalety.

Główna bohaterka, a raczej antybohaterka, to osławiona Scarlett O’Hara. Poznajemy ją jako szesnastoletniego podlotka, najpiękniejszą pannę z kilku powiatów, córkę państwa O’Harów należących do elity ówczesnego społeczeństwa Południa. Scarlett to flirciara. Jest bardzo próżna, samolubna i krótkowzroczna. Z pewnością jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w literaturze światowej, gdyż nie jest to typowa bohaterka o szlachetnym sercu i czystej duszy - raczej symbol tych negatywnych cech, jakie może mieć każdy z nas. Autorka pokazuje ignorancję Scarlett, jej niedouczenie i przywiązanie do materialnej sfery życia. Młodzi kawalerowie wprost zabijają się o jej wdzięki, a sama bohaterka uwielbia być w centrum zainteresowania. Nikt nie zdaje sobie sprawy, że mimo licznych flirtów, w jej sercu jest miejsce tylko dla jednego mężczyzny – Ashleya. Dlatego też dowiadując się o jego zaręczynach z Melanią, Scarlett bezpowrotnie wkracza na ścieżkę, z której nie sposób zejść. W niesprzyjających dla siebie okolicznościach poznaje intrygującego mężczyznę – Retta Butlera, który w przyszłości bardzo namiesza w jej życiu. Tak to bywa, że im coś jest dla nas bardziej niedostępne, tym bardziej jest nam drogie. Scarlett pod wpływem impulsu i z chęci zemsty wychodzi za mąż za mężczyznę, którego nie kocha – brata Melanii. Tymczasem rozpoczyna się wojna Północ-Południe, która na zawsze odmienia jej życie i obraz Południa. Ale to dopiero początek tej barwnej historii.

W tle romansu ujrzymy kawałek historii Stanów Zjednoczonych – wojnę secesyjną, ówczesne obyczaje elit społecznych oraz ich upadek. Jest również nieodłączny od Południa obraz niewolnictwa, w zasadzie nie tak straszny, jak można było się spodziewać. Powieść jest pełna ciekawych postaci, doskonale ukazane portrety psychologiczne tylko podkreślają jej wyjątkowość. Oczywiście najbardziej skomplikowaną bohaterką jest Scarlett, która pod wpływem przeżyć przechodzi przemianę, niestety do ostatniej chwili nie potrafi zrozumieć, co jest naprawdę dla niej ważne w życiu. Wie, że ważna jest dla niej ukochana ziemia w Tarze i to ją właśnie trzyma przy życiu w najtrudniejszych momentach, pozwala jej walczyć o godną egzystencję - nawet niegodnymi czynami. Scarlett żyje marzeniami i obrazami stworzonymi we własnej wyobraźni, nie konfrontując ich z prawdziwym życiem.

Z drugiej strony postać Retta, moim zdaniem - uosobienie męskości: silny, stanowczy, dowcipny, ale też kochający do granic możliwości. Doskonale pasujący do głównej bohaterki.

Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu

Podczas czytania czterech tomów w żadnym momencie nie nudziłam się. Powieść ma tyle wymiarów, że nie ma co o niej czytać, trzeba po prostu ją samą przeczytać. Naprawdę warto.

Wyczytałam, że Aleksandra Ripley napisała kontynuację „Przeminęło z wiatrem”, pt. „Scarlett”. Może kiedyś się odważę do niej zajrzeć.

Będąc wielką miłośniczką literatury i kina, nie zapomniałam również o filmie „Przeminęło z wiatrem” z 1939 r., w którym główne role zagrali Vivien Leigh jako Scarlett i Clark Gable jako Rett. To trzyipółgodzinny film, na którym nie sposób się nudzić. Wspaniałe kostiumy, cudowna sceneria i, moim zdaniem, genialna gra aktorska Clarka Gable'a. Myślę, że jest bardzo dobrym uzupełnieniem książki, mimo niewykorzystania wielu jej wątków, czemu wcale się nie dziwię. Film musiałby trwać chyba z 10 godzin, kto by to wytrzymał.

Na koniec kilka ciekawostek na temat filmu:
- Na planie pracowało trzech ważnych reżyserów. Na początku był George Cukor, ale po 10 dniach zrezygnował po kłótni z Selznickiem na temat scenariusza (który ostatecznie Selznick potem zaakceptował). Potem był Victor Fleming i to on nakręcił 45% filmu, dlatego figuruje w napisach jako reżyser. Pod koniec kręcenia zrezygnował ze względu na problemy zdrowotne, dokończył film Sam Wood.
- Hattie McDaniel była pierwszą czarnoskórą laureatką Oscara. Otrzymała tę nagrodę za najlepszą rolę drugoplanową w "Przeminęło z wiatrem".
- Przesłuchano 1400 aktorek do roli Scarlett O'Hary. Wśród nich znalazły się takie sławy, jak Bette Davis, Joan Crawford, Claudette Colbert, Carole Lombard, Katharine Hepburn, Margaret Sullavan i Tallulah Bankhead.
- Gary Cooper odrzucił rolę Rhetta Butlera, błędnie prorokując, że "Przeminęło z wiatrem" będzie największą klapą w historii Hollywood.
- Miesiąc po opublikowaniu powieści Margaret Mitchell, producent filmowy David O. Selznick kupił prawa do filmu.
- Stacja telewizyjna CBS zapłaciła 35 milionów dolarów za możliwość wyemitowania "Przeminęło z wiatrem" na antenie - była to najwyższa suma zapłacona za prawa do emisji pojedynczego filmu w historii telewizji.

Przeczytajcie książkę i obejrzyjcie film. Warto chociaż na chwilę przenieść się w czasy prawdziwych dam i prawdziwych dżentelmenów.


[Tekst opublikowałam wcześniej na swoim blogu]