Nie ze wszystkimi poglądami się zgadzam, nie każdy punkt widzenia jest dla mnie do przyjęcia, ale pewne spostrzeżenia skłaniają do zastanowienia się, przemyślenia, a pod niektórymi podpisuję się wszystkimi kończynami.

O czytaniu
czytać należy intensywnie. Czasem powinieneś czytać z intensywnością większą od tej, z jaką pisano tekst, który czytasz. Czytać należy gorliwie, z pasją, z uwagą i bezlitośnie. Autor może paplać, lecz ty czytaj rozumnie; każde słowo, jedno po drugim, tam i z powrotem, wsłuchując się w książkę, wypatrując śladów, które prowadzą w gąszcz, uważając na tajemnicze sygnały, które sam autor mógł przeoczyć, gdy kroczył naprzód w puszczy swojego dzieła. Nigdy nie należy czytać lekceważąco, od niechcenia, jak ktoś, kogo zaproszono na królewską ucztę, a on tylko dłubie końcem widelca w potrawach. Czytać trzeba elegancko, wielkodusznie. Czytać należy tak, jakbyś w celi śmierci czytał ostatnią książkę, którą ci przyniósł strażnik więzienny. Czytać trzeba na śmierć i życie, bo to największy ludzki dar. Pomyśl, tylko człowiek umie czytać. (s. 40)

O tym, że pakowanie się postarza
Podróżuj, ale z małym bagażem. Podróżuj, ale w każdej chwili pamiętaj, że w podróży nigdzie nie usiedzisz dłużej na jednym miejscu. Nie trać wiele czasu na porządkowanie bagażu, nie zabieraj w drogę zbyt wiele rzeczy. Pakowanie się postarza (...) (s. 46)

O urzędzie i urzędnikach
Nie ma takiego okresu w dziejach ludzkości zaawansowanej w rozwoju, żyjącej w społeczeństwach, aby co znamienitsi poeci i myśliciele nie złorzeczyli na urząd i urzędników. (s. 66)

O arcydziełach
Jeśli tylko możesz, żyj zawsze tak, abyś choć kilka chwil z każdego dnia mógł poświęcić któremuż z zaklętych w kryształ arcydzieł ludzkiego ducha. Niech nie minie bodaj jeden dzień, byś nie przeczytał paru linijek Seneki, Tołstoja, Cervantesa, Arystotelesa, Pisma Świętego, Rilkego albo Marka Aureliusza. Każdego dnia wysłuchaj paru taktów muzyki, jeżeli nie sposób inaczej, choćby z pozytywki jakiś temat z Bacha, Beethovena, Glucka bądź Mozarta. Niech nie minie jeden dzień, byś nie popatrzył przez kilka minut na dobre reprodukcje obrazu lub rysunku Breughla albo Dürera, albo Michała Anioła. Wszystko to można bez trudu zaaranżować, tak łatwo przecież znaleźć pół godziny, która jest niezbędna dla arcydzieł! Jakże łatwo napełnisz swoją duszę harmonią ludzkiej doskonałości. Jesteś bogaty, nawet jeśli jesteś nędzarzem. Pełnia ludzkiego ducha jest także twoją własnością. Żyj nią, każdego dnia, tak jak człowiek oddycha (s. 86-87)

O gościnie
Bycie gościem – to jedno z najmilszych i najbardziej uprzykrzonych zniewoleń. Bo daremnie powiadają gospodarze: „U nas gość robi to co chce! Wstaje i kładzie się spać, kiedy chce! Je, co chce! Nie musi przejmować się domownikami!...” - naturalnie, ani goście, ani gospodarze nie robią nic innego, jak od rana do wieczora wzajemnie się sobą przejmują, jedni obserwują tryb życia drugich, odgadują ich życzenia, dostosowują się do siebie. Przy czym gospodarze są swobodniejsi, bo znajdują się w swoim domu, i stosując terror ukształtowanego w ten sposób porządku dnia, wpływają na gościa, który od rana do wieczora zmuszony jest zachowywać się tak, jakby robił to, co chce, choć nie robi nic innego prócz tego, że dostosowuje się do gospodarzy (...) (s. 105)

O seksualnym głodzie i chciwości
Obnoszona na zewnątrz, jaskrawo demonstrowana i stale udowadniana religijność zawsze osłania głęboką i tchórzliwą chciwość i seksualny głód. (s. 143)

Wszystkie cytaty pochodzą z wydania w tłumaczeniu Feliksa Netza, Warszawa, Czytelnik, 2008.