Nie będę oceniał pierwszego tomu drugiej części, bo sam podział uważam za skok na moje pieniądze. Nie zgadzam się z polityką wydawania krótkich książek w kilku częściach (na grubym papierze i z gigantyczna czcionką, aby jakoś wyglądało).

Co do treści, podtrzymuję swoje zdanie, że to takie pokemony dla trochę starszych. Postacie niby się trochę rozwinęły, niby dorosły do nowych decyzji, ale w rzeczywistości podział na dobrych i złych jest bardzo klarowny. Zresztą po co o tym pisać i przejmować się fabułą, po takie książki sięgam, kiedy chcę się odmóżdzyć i w takiej roli "Pustynna Włócznia" sprawdza się znakomicie. Jeżeli kiedykolwiek życzyłbym sobie ekranizacji tej książki, to właśnie dla nieskrępowanej jatki, rzeźni czy jak kto chce to nazwać. Główny bohater co raz odkrywa w sobie nowe moce i powoli jego postać zaczyna mi przypominać bohaterów z Dragon Ball, z tym, że jest trochę mroczniejszy. Na szczęście nie ma w tym nic złego, a nawet pasuje do całości.

Ogólnie polecam jako przystawkę przed czymś poważniejszym.