Świetna pozycja dla tych, którzy czytając chcą się czegoś nauczyć, na przykład o starożytnych cywilizacjach, ich kulturze, sztuce, obyczajach...

Niezwykłe jest i miejsce, i czas akcji, Egipt za panowania faraona Amenhotepa IV Echnatona to czas ogromnie burzliwy, czas zmian, kiedy "wszystko stoi na głowie, a ludzie chodzą do tyłu". I tak było w rzeczywistości, Echnaton chciał za wszelką cenę wprowadzić w skostniałą, niezmienną religię Egiptu własną wizję. Obalił starych bogów jako fałszywych i ogłosił jednobóstwo, kult Atona, zbliżony do chrześcijanizmu. W głowie się nie mieści, by w kraju Kem, gdzie ustalone od tysięcy lat ład i porządek społeczny są oparte na wojnie, niewolnictwie, niesprawiedliwości kapłanów, zapanowała nagle równość, miłość do bliźniego (bez względu na rasę i urodzenie). Z historii wiadomo, że po śmierci faraona wszystko wróciło do starego kształtu, ale to, co się wydarzyło warte jest poznania.

Na tym tle historycznym snuje opowieść o swoim życiu Sinuhe, Egipcjanin, którego życiem targać będą najrozmaitsze klęski i niepowodzenia. Odbędzie on podróż po wielu krajach wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego, odwiedzi Syrię, kraj Mitanni, Babilon, ziemię Hetytów, Kretę. Podróżuje, by zdobywać wiedzę, którą tak miłuje wciągając nas do świata tak innego, tak ciekawego.

Warto dodać, że większość postaci jest autentyczna (władcy), a wydarzeń wierna prawdzie (oczywiście bez przesady).