Ewa Bagłaj na pytanie, dlaczego podjęła się napisać biografię Klementyny Sołonowicz-Olbrychskiej odpowiedziała, że powodem było to, iż nie się dało opisać jej życia w 5 minut i że wnosiła ona w życie "światełko zawsze skierowane na innych: dar opromieniania życia w każdych warunkach oraz wydobywania tego, co w człowieku najlepsze"[1].

Po takim wstępie od razu przyszła mi ochota na dowiedzenie się, kim właściwie była tajemnicza Klementyna. A okazało się, że była ona osobą, która dużo zdziałała dla swojego rodzinnego miasta, Drohiczyna, że była nauczycielką, dziennikarką, reżyserką i inicjatorką teatru szkolnego, a wreszcie pisarką książek nie tylko dla młodzieży. No i oczywiście matką dwóch synów - Krzysztofa, mającego dużą zdolność do nauki przedmiotów ścisłych i Daniela - znanego aktora.

Biografia ta zawiera wypowiedzi osób, które znały Panią Klementynę - jej byłych uczniów, sióstr, a także Daniela Olbrychskiego. Ewa Bagłaj, podążając tropem życia bohaterki, opisuje miejsca, w których kiedyś Pani Klementyna mieszkała, gdzie pracowała, udzielała się dla młodzieży, wspomina także o jej książkach.

Książkę tę czyta się bardzo szybko i z przyjemnością. Uważam, że warto poświęcić trochę czasu, by przeczytać opowieść o Klementynie Sołonowicz-Olbrychskiej, bo, jak napisała Ewa Bagłaj, "w dzisiejszych czasach, trzeba przyznać, twórczość Klementyny Sołonowicz-Olbrychskiej jest już zapomniana. Może nie tak zupełnie, ale prawie. Z ciekawości przeprowadziłam sondę. Pytałam znajomych oraz ludzi w bibliotece, czy mają lub czytali jakąś jej książkę. Wszyscy robili wielkie oczy jak ja na początku: Co, matka Daniela Olbrychskiego była pisarką??? A co pisała? A, to ja nie znam, nie znam, nie znam..."[2]. I dodaje: "Gdy my nie będziemy mówić, pisać o tej autorce, to młodzież nie ma szans, żeby dowiedzieć się o niej i sięgnąć po jej książki - wśród tylu propozycji"[3].



---
[1] Ewa Bagłaj, "Słoneczna dziewczyna. Opowieść o Klementynie Sołonowicz Olbrychskiej", wyd. Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2007, s. 11.
[2] Tamże, s. 194.
[3] Tamże, s 194.