Z "Brzoskwini" przeczytałam 2 tomy. w ciągu tych tomów trochę się działo - jednak to nie jest mój ulubiony gatunek mangi. Otóż seria "Brzoskwinia" należy do tzw. shojo - mangi dla nastolatek.

W "Brzoskwini" mamy do czynienia z typową sytuacją. Ładna dziewczyna, którą podrywają starsi faceci (pytając, za ile kasy pójdzie z nimi do łóżka - nie ma co, sympatyczni panowie ;D). Główna bohaterka jest do szaleństwa zakochana w koledze z sekcji pływackiej i ma bardzo... hmmm... "uroczą" przyjaciółkę. Mianowicie przyjaciółka naszej bohaterki chce wszystkiego, o czym wie, że się podoba bohaterce. Poczynając od wsuwki do włosów, a kończąc na chłopcu. Bohaterka, nie chcąc, by ta podrywała jej ukochanego, mówi, że podoba się jej szkolny playboy. Gdy ten o tym słyszy, rozpuszcza po szkole plotkę, że jakoby się już całował z zestresowaną blondyneczką... Teraz bohaterka musi walczyć z napastującymi ją wielbicielkami szkolnego playboya, zboczonymi zgredami, "przyjaciółką", i walczyć o miłość wymarzonego chłopaka.

Kreska jest ładna, fabuła prosta. Nic szczególnego, taka książeczka do poduszki na 15 minut, o ile ktoś lubi coś takiego.