Po książkę tę sięgnęłam pod wpływem filmu Lecha Majewskiego "Ogród rozkoszy ziemskich" i po lekturze "Metafizyki", na podstawie której obraz ten został nakręcony. I książka, i film zrobiły na mnie wielkie wrażenie. Postanowiłam spróbować czegoś kolejnego.

"Oficjalne centrum świata" zostało wydane w serii słowo/obraz terytoria, co bardzo dobrze ilustruje charakter książki. Jest to zbiór krótkich impresji nt. Stanów Zjednoczonych Ameryki widzianych oczami Autora.

Zadziwiające, w jak wielu przypadkach zgadzam się z Autorem. Właściwie "zgadzam się" to za dużo powiedziane - pod wpływem słów Autora światło dzienne ujrzały myśli, które zawsze były w mojej głowie, a których nie potrafiłam sama z siebie wydobyć.

Nie przeczę, że został mi też przytarty nieźle nos. Mimo tego, że zgadzam się z opiniami Autora co do Ameryki, jej obywateli, ich podejścia do demokracji i konsumpcyjnego odbioru świata - moim oczom ukazał się fascynujący obraz i zupełnie dla mnie niezrozumiały do tej pory wizerunek zafascynowania tą rzeczywistością, rozumienia jej bardziej niż naszej - polskiej...

Do tej pory nie chciałam, by moja stopa stanęła w United States of America... a teraz zaczęłam się wahać... Ja - zaczęłam wątpić.

Tak, przytarło mi to nosa i dało lekcję, której wyższość już tyle razy uznawałam, a jak dostaję kolejną, to wciąż się dziwię - nie wolno nigdy mówić nigdy, a popadanie w skrajności zawsze ogranicza nasze horyzonty.

Los jest przewrotny - tak oto chcąc obejrzeć zupełnie-nie-amerykański film ("Ogród rozkoszy ziemskich"), dotarłam do momentu, kiedy zaczynam myśleć, że poznanie Tamtego Świata może nie być takim złym pomysłem.

Polecam książkę bardzo gorąco - gdyż każdy może znaleźć w niej coś dla siebie: sztukę, opis amerykańskiej rzeczywistości, zmaganie reżysera chcącego zrobić ambitny film z hollywoodzką rzeczywistością, rozterki wewnętrzne człowieka... i zapewne wiele innych rzeczy, które każdy odkrywa sam, otwierając nową książkę.