Teksty i komentarze

Nie ma niższej klasy wielbicielek, ale jest nizsza klasa książek, według mnie. I moim zdaniem książki Stephenie Meyer jak i Paula Coelho do nich się zaliczają.

Bohaterka powieści, młoda, porwana przez wir codzienności życia Magda nie przypuszcza, że już wkrótce jej świat odwróci się do góry nogami. Niepostrzeżenie zaczynają odzywać się w niej głęboko ukryte wspomnienia z dzieciństwa. Wspomnienia, które prowadzą do starego, drewnianego domu… Przepleciona egzystencjalnymi pytaniami, zabarwiona ciepłym humorem historia o poszukiwaniu prawdziwego szczęścia, o miłości, która zawsze znajdzie właściwą drogę...

W moim wpisie krótko przed ósmą (powyżej) rzeczywiście przytoczyłam (poza tym samym, co Hania) fragment Regulaminu forum: "Zabrania się: Obrażania, atakowania, poniżania etc. innych uczestników forum...." Miałam na myśli "atakowanie" i "etc.", czyli bezpośrednie odnoszenie się do uczestników forum: Ciebie i wtm (jego podpisu), sformułowane w sposób trudny dla mnie do zaakceptowania. Może o tym myślał etaoni, odpisując mi, że zarzucam mu o...

"Dowód" przeczytałam dawno, a jednak wciąż pamiętam wrażenie, jakie we mnie pozostało, gdy odniosłam tę książkę do biblioteki. Nie takich emocji się po niej spodziewałam, nie żałuję jednak ani sekundy z czasu, który poświęciłam tej historii. Z natury jestem miłośniczką kryminałów. Miłośniczką wybredną, którą trudno zmusić do sięgnięcia po autora niesprawdzonego. Wypożyczając Dicka zrobiłam wyjątek tylko dlatego, że nie miałam innego wyjścia. C...

Szczegóły raczej na pewno się nie przypominają, ale pytanie, które czytelnik kryminałów sobie najczęściej zadaje, brzmi: "kto zabił?", a dopiero później - "dlaczego?". Więc jeśli zabójcę sobie przypomnimy, czytając książkę, wtedy to, co nas najbardziej interesuje, pierzchnie jak bańka mydlana. Pozostaną tylko motywy, które mimo wszystko mają w sobie mniej powabu.

Abstrahując od zasad poprawnej polszczyzny, nie podoba mi się również sposób prowadzenia przez Ciebe dyskusji - dosyć agresywny i nieprzyjemny.

Czytam ponownie i, oczywiście, zawsze mam nadzieję,że tym razem sama zgadnę, okażę się genialna, ale Christie i tak mi płata figla. Pamiętam jakieś motywy, ale samego rozwiązania to już ni w ząb nie mogę sobie przypomnieć :] Tę autorkę czytam też dla ich staroświeckiego klimatu, tego w Cobenie nie ma ;) Teraz jak się nad tym zastanawiam, to z kryminałów tylko jej książki powtarzam, po kryminały sięgam rzadko i tych współczesnych książek z tej dzi...

Stając się użytkownikiem tego serwisu DOBROWOLNIE zaakceptowałeś regulamin, którego fragment przytacza powyżej Hania B. Jeśli Ci sie nie podobał, mogłeś tego nie robić. Nikt nie wymaga od Ciebie cudów. Nikt nie zarzuca Ci wulgarności ani obrażania innych. Jedynie dostosowania się do zasad tu panujących, które sam przyjąłeś. Jeśli nie czytałeś Regulaminu, tym gorzej dla Ciebie. W BiblioNETce piszemy poprawną polszczyzną. Właśnie po to, żeby ...

Nigdy ich nie czytam. Chcesz powiedzieć, że czas Marqueza minął? Powinni przestać go wydawać?

Kluczbork...

Może miłośnik kryminałów pamięta. Ja kryminały czytuję od czasu do czasu, jako przerywnik dla innych lektur, nie pamiętam, nie staram się nawet zapamiętywać, bo nie jest to dla mnie ważne. Powinien się tu chyba wypowiedzieć jakiś miłośnik kryminałów. Z drugiej strony, może jeśli nawet morderca się przypomina, to nie przypominają się szczegóły właśnie? Jak do tego doszło?

Około 2 tysięcy...

Chciałabym napisać o dwóch książkach, które niedawno przeczytałam. Po och! i ach! zachwytach kilku znanych mi osób przeczytałam Chata i dawno żadna książka tak mnie nie rozczarowała. Dla człowieka, który przez dobrych kilka lat poszukiwał Boga – zarówno w życiu jak i w literaturze, ta książka nie wnosi nic nowego. Owszem historyjka jest sympatyczna, ale Wielkie Prawdy głoszone niby przez samego Boga są banalne. Znacznie większe zamieszanie (w b...

Tu nie literatura piękna, tu forum. Trzeba było przeczytać regulamin przed zaakceptowaniem go. "Komentarze i Czytatki powinny być pisane zgodnie z zasadami polskiej ortografii i interpunkcji" BiblioNETka jest sieciową ostoją poprawnej polszczyzny i zależy nam na tym, żeby tak zostało.

chwileczke, chwileczke ... nie uzywam obrazliwych slow, a to jak pisze to mojs tyl pisania ... mam wskazac wam ksiazki, ktore weszly do klasyki a gdzie roi sie od k...w i innych, wlaczjac w to naszego Buszujacego ? ? co wy tacy purytanscy ? nie widzieliscie prawdziwych trolli na forach ?

O tak! Świetnie napisałeś! "Bije, ale kocha". "Pije, ale kocha, bo to w gruncie rzeczy dobry facet". Tak, tak, to też są demony. Na szczęście są już terapeuci, którzy tak pojmowaą miłość leczą.

No dobrze, ale jeśli ktoś czyta ten sam kryminał nawet po kilku latach, to czy w trakcie lektury nie przypomina sobie, kto zabił? Pal licho motywy - tego można nie pamiętać, ale morderca chyba jednak się przypomina?

Cóż, trudno dyskutować z Twoimi twierdzeniami. Społeczeństwo, politycy i różni "przewodnicy" narodu będą te "legendy" (bardzo dobrze, że ująłeś to w cudzysłów, więc czynię to za Tobą) eksploatowały, żywiły się nimi, próbując mieć wpływ na ludzi, na wyborców, na swoich popleczników. Będą próbowali coś zyskać, na mocy tego występować przeciwko swoim adwersarzom, przeciwnikom. Bez dwóch zdań. Dwa wielkie zdarzenia XX wieku tak bardzo wywarły wpływ n...

"Jaki jest sens pisania recenzji, jeśli..." Myślę, że dokładnie taki sam, jak w przypadku wzbogacania cytatami recenzji zamieszczanych na skrzydełkach i okładkach książek. :-)

Hi, hi, też posiadam tę umiejętność! :D I jeszcze klimat. Akurat w tej książce jest klimat, w niektórych kryminałach nie ma.

"Białe noce" wywarły na mnie wiele lat temu ogromne wrażenie. Smutek, łzy. Zagościła we mnie "rosyjska dusza"? A może nie musiała gościć? O czym to świadczy? Że Dostojewski potrafi tak krótkim utworem wzbudzić wielkie uczucia u czytelnika? Na pewno. Z pewnością świadczy też o tym, że autor potrafi oddać klimat, scenografię, charakterystkę postaci, ale i ich wygląd tak, że tworzą nadzwyczaj plastycznie scenę dla wydarzeń wzbudzających ucisk wsercu...

Na szczęście czas komplikowania prostych spraw powoli mija. :-)

Ciekawie przedstawiasz postacie głównych bohaterów. Piszesz o książce przez ich pryzmat. Rozumiem, że są według Ciebie najważniejsze. To one wywierają wrażenie, a nie fabuła. Być może. Powieść jakby nie Kesseya. Jakby nie autora "Lotu nad kukułczym gniazdem". Ale zbliżona do pozostałych książek Kesseya. Jakiś nieobliczalny klimat. Wszystko jakieś do końca niesprecyzowane. Chciałoby się rzec, że psychodeliczne. Niby Alaska, ale nie całkiem. Nie ...

Czasem, chyba częściej niż bym chciał, słyszę taki to komunikat: „on mnie na swój sposób kocha”. Kolejnym krokiem jest wyliczenie zachowań tej rzekomo kochającej osoby, które z miłością nie mają zupełnie nic wspólnego. O miłości pisał św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian: „Miłość cierpliwa jest, Miłość łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, Miłość nie szuka poklasku, Miłość nie unosi się pychą; Miłość nie dopuszcza się bezwstydu, M...

Jaki jest sens pisania recenzji, jeśli jej 2/3 to cytat z książki? Dla mnie mija się z celem, wystarczyłby sam komentarz... I tak jak przedmówca powiem, że miłość to kocioł złych i dobrych uczuć człowieka, u Marqueza zawsze jest to skomplikowane, namiętne uczucie, prowadzące niemalże do szaleństwa, całkowicie irracjonalne, jak dzikie zwierzę, nad którym się nie panuje, i którego nie można oswoić.

Umiejętność zapominania zakończenia, którą, skromnie przyznam, posiadam ;) Z kryminałów Christie pamiętam zabójcę jedynie z "Dziesięciu Murzynków", ale i tak chętnie to powtórzę.

Wojna była „legendą”, której starczyło na lat czterdzieści. Tyle czasu była ona eksploatowana, tyle czasu wszystkiemu winni byli Niemcy, wojna, okupacja, konieczność odbudowy kraju ze zniszczeń itd. itd. Jestem przekonany, że przez najbliższe pół wieku, albo i dłużej, będzie z powodzeniem eksploatowana „legenda” komunizmu. Którego notabene w Polsce nigdy nie było, albo ewentualnie przez bardzo krótki okres w latach pięćdziesiątych, ale takie dr...

Kobieta bez przyszłości. Mężczyzna bez nadziei. Bóg, który wie, że klucz do zaspokojenia ich najgłębszej potrzeby leży pomiędzy nimi... Wyoming, 1860 r. Gloria jest w poważnych tarapatach. Osada górnicza jest bezwzględnym miejscem, gdy jesteś młodą, ciężarną... i do tego prostytutką. To jednak nie ma znaczenia. Życie jej nie pokona. John William MacGregan jest zrozpaczony. Jego ukochana żona umiera przy narodzinach dziecka. Chociaż J...

Bardzo dobry tekst o jednej z ważniejszych dla mnie książek europejskiej literatury. Tekst napisany zwięźle, lekko streszczając, czy tylko zapowiadając, zapraszając do czytania. Sam zacząłem Kundurę od "Nieznośnej lekkości bytu". Ale "Żart" jest według mnie zdecyzowanie lepszy, z uwagi na wyraźniejszy psychologiczny rysunek postaci.

Książka nieco mnie rozczarowała. Oczekiwałam narracji o Ameryce Południowej, a otrzymałam historię odkrycia Nilu, Jangcy i rozważania na temat Wisły i Bugu. Jest to raczej dzieło dla wytrawnych znawców geograficznych meandrów naszej planety niż dla "podróżników z kanapy". Mimo to polecam - w książce znajduje się mnóstwo cudownych fotografii z wyprawy autora.