Teksty i komentarze

Oj tam! Było się nie krygować i użyć swojskiego: "Uczy Piotr Marcina, a sam głupi jak świnia.". Nie brzmi co prawda tak inteligentnie i dostojnie jak łacińska sentencja, ale za to jest w naszym pięknym języku. I taka drobna uwaga na koniec. Ja nie atakowałem autorki, tylko wyraziłem swoje niepochlebne zdanie o książce którą napisała. Ale jakie to ma znaczenie, skoro "IMO" podziałało na Pana jak płachta na byka i dało asumpt (ach, te słowniki!), d...

W mojej wersji na okładce "widnieje" :). A sama książka? Czytałam z napięciem, bo intryga jest zapętlona szalenie i wciągająca, ale rozwiązanie było wzięte kompletnie z czapki. Ostatnich kilkanaście stron mnie zawiodło, jednak mam ochotę na inne książki tego autora.

(Tzn. nie podmiot od orzeczenia, ale i tak cudacznie).

"Jeżeli coś mnie zainspiruje to pewnie jeszcze jakieś teksty tutaj zamieszczę." Najlepiej, gdyby w tych tekstach zdania składowe były rozdzielane przecinkami czy w inny, stosowny sposób. "Wychodzę z założenia, że opinie na takich stronach jak biblionetka, piszą ludzie, którzy mają coś do powiedzenia." Gdyby tak jeszcze nie oddzielali przecinkiem podmiotu od orzeczenia! Pewnie jednak nie powinienem się wdawać w dyskusję z ludźmi, którzy ta...

Joasia kończy naukę w szkole podstawowej. Przed nią trudny wybór gimnazjum. Na szczęście są jeszcze całe wakacje, które Aśka spędzi nad morzem z kolegą. Pierwsza poważna miłość i pierwsze poważne kłopoty. Asia zaczyna podejmować całkiem dorosłe decyzje. Nic dziwnego, że raz po raz wzdycha „O, ja zakręcona!”. Znakomita lektura dla każdego, kto lubi się śmiać i wzruszać do łez. PS Koniecznie przeczytaj: „Dzienniczek zakręconej nastolatki cz. ...

To już trzeci dzienniczek zakręconej Joasi, która wytrwale notuje codzienne wydarzenia, nie takie wcale zwyczajne... Tym razem wybawi z opresji bardzo tajemniczego niebieskiego kota, przybędzie z pomocą małej przyjaciółce Mysi i będzie poszukiwać nieznajomego, który obdarza ją ślicznymi bukiecikami kwiatów. Znakomita lektura dla każdego, kto lubi się śmiać i wzruszać do łez. PS Koniecznie przeczytaj: „Dzienniczek zakręconej nastolatki cz. 1...

Ciąg dalszy perypetii sympatycznej Asi, która z reporterskim zacięciem opisuje swoje szkolne i domowe przygody. Roztrząsa kwestie „na miarę Hamleta”, mimowolnie odkrywa tajemnicę nowej koleżanki i pilnie słucha rad mamy w sprawie mężczyzn i prawdziwych dam. Marzy też o romansie, zwłaszcza że Ludwikę odwiedza superprzystojny Szymon... Renata Opala - poznanianka, od lat spełnia swoje marzenia, pisząc książki dla dzieci i młodzieży. Nakładem Wy...

Przytoczone w pracy założenia tworzenia programów kształcenia uczniów uzdolnionych uzmysławiają nam, że jednolity program i plan kształcenia uczniów uzdolnionych w Polsce nie jest przystosowany do potrzeb społeczeństwa, które szumnie nazywa się społeczeństwem wiedzy. Programy kształcenia ucznia zdolnego i uzdolnionego wymuszają poniekąd opracowanie metod i form pracy z tym uczniem. Autorka, wymieniając różne metody i formy pracy: problemowe, sytu...

- Oryginalne kartki na święta Bożego Narodzenia - Proste wykonanie - Interesujące techniki Najlepsze życzenia świąteczne. Na wyjątkowe życzenia świąteczne - kartki z aniołkami, choinką i Mikołajem, kartki ze składanymi gwiazdkami, delikatnymi listkami albo drewnianymi elementami dekoracyjnymi, z gwiazdą betlejemską, ostrokrzewem i czerwonymi jabłkami wykonane techniką serwetkową. [Jedność, 2006]

Chwast

:)

A CÓŻ my tu mamy?! Z nawiązką wykonane... sześcioletnie plany:)! Wielu jeszcze tutaj takich sześciu lat! Byś przy tym zwiedzała szeroki świat. Czasu na książek czytanie wiele niechaj ci się ściele:) Byś miała mocne zdrowie, bo że ono najważniejsze każdy to powie:) Bywaj na spotkaniach z nami, baw się naszymi konkursami, nagrody książkowe wygrywaj i na zloty... zawsze przybywaj:)

Jeżeli coś mnie zainspiruje to pewnie jeszcze jakieś teksty tutaj zamieszczę. Nie sądziłem, że znalazłem się na forum wzajemnej adoracji, w którym nie można krytykować... Co więcej, skoro autor komentarza może łajać Tess Gerritsen, to czemu nie wolno w równie ostry sposób zaatakować autora? Myślę, że dobrze jest dla ludzi, którzy jeszcze książki nie czytali, żeby pod taką opinią znalazła się kontropinia, kogoś kto przeczytał więcej niż jedną ksią...

Ano znowu, tak szybko ten rok minął, że nawet nie zdążyłam czytatki urodzinowej napisać ;)

Realiów minionej epoki jest malutko i akurat bohaterowie, jakby na przekór realiom, swobodnie poruszają się po Europie. Gdybym nie była rówieśnicą bohaterki, nie przeżyła owych realiów na własnej skórze, to po lekturze tej książki miałabym bardzo słabe i mylne pojęcie na ten temat. Książka nie jest o tym, co działo się w Polsce w latach '80. To tylko tło i na dodatek mało istotny. Równie dobrze cała opowieść mogłaby dziać się teraz, realia były...

O, znowu masz urodziny? ;-) To wszystkiego, wszystkiego najlepszego, nie tylko (ale też, też, też!) biblionetkowego. Licznych życia słodyczy Annvinie Sowa życzy ;-))).

:)

Dzięki :)

Dzięki :)

Wydaje mi się, że "Meksyk" jet bardziej czarny, bardziej mroczny od "Moskwy". Dla pocieszenia dodam, że seria Noir wydawana przez Akashic Books zawiera dziesiątki pozycji i w szczecińskich bibliotekach natknęłam się na "Londyn" i "Budapeszt".

Według mnie książka przeciętna. Czytałem lepsze tego pisarza.

„Mężczyzna, który tańczył tango” to powieść, w której można się zakochać, jeśli pragnie się takich przygód, jakich doświadczyli bohaterowie. Mnie się trochę to pragnienie udzieliło, przyznaję. Arturo Pérez-Reverte napisał powieść grubą, ale treściwą, wcale nieprzegadaną. Miał do opowiedzenia dwie życiowe historie – szarmanckiego oszusta Maksa, tańczącego tango jak nikt inny, oraz idealnie pięknej Mechy, która pozwoliła mu sprowadzić się na man...

Książka jest absolutnie rewelacyjna, bardzo ciężko się od niej oderwać, a że dużo czytam to doceniam takie perełki ;)

tak tak, przepraszam.. dopiero zaczynam czytać.. ;)

Jeśli czytać ją jako komentarz do czasów, w których powstawała, to nie zestarzała się.

Duszpasterstwo koło Lodowca

też się zgłaszam ;)

wędrują, są u mnie, wyślę jak będę miała adres bo dopiero skończyłam czytać :)

Gdyby to jeszcze była dobra książka i nie zestarzała się jak większość, nawet zwariowanych anty/utopii. Ale język jednorazowy, sam nie wiem jakim cudem się czyta tak dobrze, te wszystkie znaki, pocięte słowa, głupie zdania mają sens. Brawa dla tłumaczki. Tylko, czy język literacki to nie jest jedno wielkie kłamstwo?

Dzięki! Od takich „złośliwości” robią mi się kurze łapki jak delta Orinoko! ;D Myślę, że nie ma tłumaczenia dla tych, którzy pozwalają wygasnąć pasji, wszak łac. 'passio' to 'cierpienie, męka'. Kto mówił, że będzie łatwo? Kaganek oświaty musi PŁONĄĆ, nie wystarczy go trzymać w wiotkiej dłoni. Chlubny wyjątek przebiegł ostatnio na drugą stronę ulicy, by mnie wyściskać i zaprosić na dyskusję nie tylko o literaturze. Twierdzi zawzięcie, że młodzież ...