Nowości: Ostatni dzień na Ziemi, Cudze słowa, Wanna z kolumnadą
Zaloguj się
Aby zalogować się należy podać login.
Aby zalogować się należy podać hasło.
Cała ta nota nadaje się tylko do skasowania. Miałam jak najgorsze przeczucia, zaczynając książkę, tymczasem to naprawdę dobra powieść obyczajowa. Oszczędny język, nieliniowa, choć przejrzysta narracja, dość interesujący bohaterowie. Po takiej nocie to było przyjemne zaskoczenie.
No, no, zauważyłam, że Cię nie było. Prawie miesiąc! Już nie wiedziałam, czy się martwić i Cię molestować, czy zostawić w spokoju (do czego mam tendencje). Dobrze, że jesteś :) A Karpacz w formie? Daje radę? ;)
Powinnam była się zachwycić książką, bo zazwyczaj odpowiadają mi pesymistyczno-refleksyjne książki, ale tym razem nie zachwyciłam się niestety. Doceniam warsztat pisarski, doskonałe operowanie słowem, ale i tak całość mi nie odpowiadała. Może przez tę formę opowiadań, w których każde życie nie zostało dokończone. Dla porządku dodam, iż wszystkie opowiadania rozgrywają się w jednej wiosce Tel Ilian na Wyżynie Manossesa. Wszystkie postacie są tr...
O ile w debiutanckim tomie "Tam, gdzie wyją szakale" przeszkadzał mi manieryzm i przesadzona nastrojowość, to w tym ostatnim utworze Oza, pozbawionym nastrojowości, napisanym surowym językiem, nadal coś mi przeszkadza. Dałam radę tylko do połowy, resztę przejrzałam. Po prostu, poza autobiografią nie jestem w stanie przebrnąć przez przeraźliwie smutne i nudne utwory Oza. Nie dla przyjemności. Poza tym babranie się w czyichś obsesjach nic mi nie wn...
O ile autobiografią byłam zachwycona, to już tymi opowiadaniami nie. Wcześniej czytałam Oza "Sceny z życia wiejskiego" i wówczas nie byłam do końca przekonana do tej twórczości. Zauważyłam kunszt, talent, ale coś mi nie pasowało. Teraz, gdy już znam życie autora, jego osobę, jego demony, to rozumiem, dlaczego ta twórczość jest tak obsesyjnie smutna. Rozumiem też biegłość w języku. Dlatego dałam tej książce aż 6 gwiazdek. Ale mówiąc prawdę, to te ...
To moja pierwsza książka w tym roku i bardzo udana lektura. Przełożyłam ją na początek kolejki ze względu na śmierć Oza. W ten sposób chciałam uczcić twórczość tego wielkiego pisarza. Przy jej czytaniu przeżyłam katharsis. Nie wiem czy żałować, że cały zeszły rok odkładałam jej czytanie, czy nie. To wspaniała książka, ale z drugiej strony lepiej się ją czyta na spokojnie, dawkując rozdziały, obrazy, zdania, figury retoryczne. Autor naprawdę włoży...
Książka o podróży głównego bohatera, Hansa, po zniszczonym mieście, po powrocie z wojny. Szuka on jedzenia i jakichś punktów odniesienia, czegoś znajomego. Ta opowieść to świat po zagładzie totalnej. Zniszczone domy, ludzie szukający jedzenia, a nad tym wszystkim figura kamiennego anioła. Symbol. Wśród tych gruzów mamy różne typy bohaterów. Jest nasz rozbitek życiowy, jest lekarz, zakonnica, kobieta, której zmarło dziecko (historia tej ciąży z...
Bardzo Wam tę książkę polecam. To jedna z pierwszych książek tego tytana pracy pisarskiej, z 1840 roku, jak sam napisał we wstępie wynikła z nudy na wsi. Sprawdziłam w biografii, tak było. Kraszewski musiał przez 10 lat siedzieć na Wołyniu i Polesiu. Jak widać z tej książki, nudno mu było, a myśli rwały się do czegoś więcej niż karczmy, polowania i przeciętności. Postanawia więc napisać reportaż w nowoczesnym stylu, o tym co widzi dookoła. Jak to...
Bardzo dobra książka popularyzująca historię, ale przede wszystkim książka, która opisuje bardzo ważne zagadnienie tzw. Kresów z punktu widzenia źródeł i prawdy historycznej. A co istotne dla czytelnika, pisana ciekawym i przystępnym językiem. Przede wszystkim autor oddziela pojęcie Kresów, będące pojęciem sentymentalnym, od nazewnictwa z epoki. Książkę wydało Wydawnictwo Literackie w zeszłym roku [2018r.], ale ja zajęta "recenzowaniem", na t...
Jej (Joanny Bator) opowieść o Japonii jest całkiem inna niż reportaże z tego kraju, które już czytałam. Nie ma tu polityki, męskich spraw, jest natomiast opis życia i tego, co różni tę kulturę od naszej. Mamy więc opowieść o: uliczkach i adresach, o domu i kapciach, o łazienkach, gościach, jedzeniu, szkolnictwie, idolkach masowej kultury, zasadach kontaktu z obcymi, poznawania przyszłego męża i żony, kupowania kimon i zasad panujących w pracy....
Książka jest bardzo dobrze napisana, zwięźle i na temat. Dla mnie Ukraińcy są ściśle powiązani z tematem Polaków. W cyfrach okazuje się, że nie. Już na początku książki autor wylicza, że w 80% ziem zamieszkałych przez ludność ukraińską znalazło się w granicach ZSRR, a tylko 20% w granicach Polski. Głód jako metoda ludobójstwa została zastosowana właśnie na tych 80% terenów podległych ZSRR. Autor wylicza to, co mógł wyliczyć, powołuje się na wypow...
Po kilkutygodniowej przerwie powróciłam do Modiano. To książka z początku lat dziewięćdziesiątych: z 1992 - "Przejechał cyrk" ("Un cirque passe", wyd. pol. 1996, wyd. drugie 2014, Państwowy Instytut Wydawniczy). Spodziewałam się poszukiwania tożsamości, niewiadomej, ale znalazłam niespieszną i klimatyczną historię miłosną. Autor zachowuje swój styl i wszystkie jego elementy pisarstwa tutaj występują, a więc silne skojarzenie książki z dramatem...
Zafascynowały mnie te cieniutkie książeczki Modiano. Od "Ulicy Ciemnych Sklepików" dzieli "Perełkę" przeszło 20 lat. To późniejszy utwór, ale autor kontynuuje problematykę egzystencjalną z tamtej książki. Nadal jest to szukanie tożsamości, szukanie siebie sprzed lat. Tym razem bohaterka podąża za matką, która ją porzuciła i o której myślała, że nie żyje. Jej wspomnienia z dzieciństwa odtwarzają się, gdy jeździ przez Paryż. Wspomina trudne dzi...
Bardzo minimalistyczny tekst, co nie odbiera mu siły wymowy. Pomimo tego, że trochę czasu minęło od jego powstania, to aktualność problemów, z jakimi się mierzy, jest wciąż istotna, wymowna... Przemawia do czytelnika. W utworze tym, opowiadaniu, rozpatrywany jest motyw kryzysu tożsamości. Narracja jest zredukowana do minimum. Nie ma narratora wszechwiedzącego. Są dialogi i świat myśli głównego bohatera, prywatnego detektywa, który próbuje sobi...
Nie czytam i nie czytałam książek fantastycznych, poza Pilipiukiem. Nie orientuję się więc w skali możliwości twórców tego gatunku, a moja ocena tej książki nie ma porównania. Przeczytałam ten zbiór opowiadań z przyjemnością, ale poczułam, że to inny typ literatury niż ta, którą lubię. Nie jest to styl opowiadania oparty na emocjach, ale na cyfrach. Myślałam sobie, że to "poezja matematyka", z całym uproszczeniem, ale chodzi o to, że nie ma...
Po radości czytelniczej wynikłej z lektury "Od siódmej rano", wyczytałam, że jest cała seria o tej uroczej rodzinie i migusiem wzięłam się za słuchanie audiobooka z drugą częścią. Czyta ją Marcin Rozenek, wczuwając się w role. Komuś to przeszkadzało, ale mi się to bardzo spodobało. Zresztą, fragmenty są krótkie, w sam raz do słuchania w międzyczasie. Tu już nie ma ciotek, są natomiast dzieci brata May. Z nimi wynikło wiele zabawnych perypetii...
Tę część czytał Ryszard Nawrocki, już bez wczuwania się w głosy, ale też dobrze. Zresztą, tak znakomitą książkę trudno jest popsuć czytaniem. Fragmenty też są krótkie, co pozwala słuchać tego w międzyczasie. Tym razem charakter książki znów się zmienił. Już nie obyczajówka, nie romans, nie kryminał, ale snobka arystokratka i jej patrzenie na świat i przygody z tym związane są tematem tej części. Snobka pojawia się w domu Pentecostów przez pow...
Książkę przeczytałam w ramach projektu "Wspólne czytanie", ale lektura książek tej autorki była w moich planach przez cały miniony rok. Myślałam sobie, że to coś w stylu "Mojej walki". Na szczęście nie. Powieść jest tradycyjnie napisaną powieścią z historią w tle. A raczej rozgrywającą się w przeszłości. Z nowoczesnego i modnego nurtu knausgardowskiego ma jedynie wątek rozliczania się z przeszłością swoją i rodziny, z cierpieniem, brakiem, mający...
Jak dla mnie była to najlepsza książka o Hiszpanii generała Franco, jaką czytałam. Nawet przewyższyła Cabre! Jest to powieść drogi o podróży przez Hiszpanię dwóch całkiem różnych osób, w poszukiwaniu Pasterki, czyli ostatniego maquis, członka antyfrankistowskiej partyzantki. Pikanterii tej osobie dodaje fakt jej/jego nieustalonej płci i to, jak zacofana społeczność reaguje na inność i jak Pasterka na to reaguje i jak buduje swoją tożsamość. To...
Słuchało mi się tego świetnie. Książka była nieszablonowa i nieprzewidywalna. Po pierwszych fragmentach, gdy myślałam, że nic mnie nie zaskoczy, to jednak mnie zaskoczyło. Postać Teresy Mendozy była fascynująca i wielowymiarowa. Moja ocena tej kobiety zmieniała się od współczucia po odrazę. I zaśmiałam się w duchu, gdy poczuwszy tę odrazę, a było to przy scenie przesłuchiwania Teresy, gdy ta zachowywała się jak wredna, mściwa suka, nagle fabu...
Książka okazała się fantastyczna! Tytuł sugerowałby reportaż, ale na szczęście zawsze lubię sobie poczytać opinie o książce, więc te mnie zachęciły, żeby nie rezygnować z jej przeczytania. A w dodatku przed samą lekturą, napisała do mnie miłośniczka literatury fińskiej, z zapytaniem o wrażenia. A więc, Koleżanko, SĄ REWELACYJNE. W dodatku została bardzo dobrze przetłumaczona. A nie było łatwą sztuką napisać tak śmieszną książkę o tak ciężkim ...
Każda z części ma troszkę inny charakter, ale na razie skupmy się na pierwszej. Łączy je rodzina Pentecostów: wielopokoleniowa rodzina. W części pierwszej akcja skupia się na perypetiach miłosnych ciotek Gaylorda: Rose i Becky. Obie różniące się od siebie jak ogień i woda. Wśród nich brylował "kawaler". Wątek miłosny został zamknięty w tym tomie, ciekawy wątek miłosny. Do tego akcję i humor podkręca silna indywidualność każdego z członków tej...
Ten jeden pokaz to jakiś dodatkowy. Film był u nas normalnie, ale już zdążył spaść z repertuaru.
Kiedyś opinie, dyskusje, czytatki pojawiały się znacznie częściej... Forum żyło... Skoro to trudne sprawy, życzę, by stały się prostsze, by na czytanie, na które - widzę - masz ochotę - był czas i nastrój. Sesję zaliczyłam, przerwa dobiega końca, od poniedziałku bawię się w nowy semestr. Tyle oficjalnie w odpowiedzi na pytanie ;)
Nie ucieknę, za bardzo pokochałam bbnetkę - ludzi, którzy sprawiają, że ma duszę. napełniają. >3 Trudne sprawy oddelegowały mnie cieleśnie i emocjonalnie w inne rejony. Co do wpisów - też widzę, lecz mam wrażenie, jakby "Wiadomości" się uaktywniły. Książkowo, ostatnio porywa mnie popularna nauka: Mózg – władca czasu: Dlaczego dzień może być krótszy niż godzina, a minuta dłuższa od dnia Krótka historia wielkich umysłów: Genialni matemat...
Między drzewami czai się coś nienaturalnego… Coś przerażającego… Czy odważysz się wejść do lasu? Turbobestseller, który totalnie cię wessie! Profesor biologii obliczeniowej Theo Cray widzi prawidłowości tam, gdzie inni widzą chaos. Pewnego dnia w lasach Montany zostają znalezione zmasakrowane zwłoki byłej studentki profesora. Wkrótce okazuje się, że ofiar jest więcej, a jedynym podejrzanym policji jest... niedźwiedź grizzly. Względnie sam...
Autorem tej książki jest miasto, a konkretnie Kraków w sezonie grzewczym 2016/2017. Mówi ona o zabrudzeniu języka, analogicznym do zanieczyszczenia powietrza, które występuje w Krakowie od października do marca. Producentami tekstów są zarówno nowi mieszkańcy miasta (studenci i studentki pierwszego roku), osoby żyjące w nim od pokoleń, jak i postaci z awangardowego środowiska artystycznego. Poszczególne partie książki powstały w wyniku zastos...
Młoda dziennikarka Jessica Bannister odkrywa, że posiada dar widzenia zjawisk paranormalnych. Dzięki tej zaskakującej umiejętności rozwiązuje zagadki, z którymi nie poradziłby sobie nawet najlepszy detektyw. Każdy tom to osobna historia. Całość utrzymana jest w klimacie powieści grozy, ale lekkiej i przyjemnej w czytaniu. Jessica Bannister dostaje zlecenie przeprowadzenia wywiadu z hrabiną Rosemarin Gathrie, znaną pisarką, która w swoim zamku ...
Taaa:/ Nieszczęśliwie chyba tylko w Warszawie:/ Z tego co widzę to u nas ma być tylko JEDEN pokaz, tylko 7 marca o g. 11. Nie ma to jak nastawienie do człowieka:/
Wiem, że to co robię, jest złe. Ale nie umiem się powstrzymać. Alison ma wszystko: kochającego męża, córkę i kwitnącą karierę – właśnie będzie po raz pierwszy bronić mordercy. Dlaczego więc zaryzykuje wszystko dla kogoś, kto nie okazuje jej grama szacunku? Ktoś zna sekret Alison. Ktoś, kto chce, aby zapłaciła za swoje czyny i kto nie spocznie, dopóki nie zrujnuje jej życia. "Harriet Tyce przenosi gatunek mrocznych kryminałów na wyższe poz...
Użytkownicy polecają:
Dodany: 02.04.2024 21:51
Autor: fugare
Fantastyka naukowa to nie był nigdy mój ulubiony gatunek literacki, filmowy zresztą też nie, ale bardzo dobrze przechowałam, a nawet pielęgnuję pewne (...)
Dodany: 20.01.2024 09:11
Autor: zielkowiak
Humboldt – to dopiero był gość! Gdyby zaproponował mi udział w jednej ze swoich wypraw, rzuciłabym wszystko i pojechała. To temu człowiekowi zawdzi (...)
Dodany: 14.01.2024 08:08
Autor: dot59
Ależ to była lektura! I nie dlatego tak mówię, że na punkcie literatury z PRL w tytule mam lekkiego bzika (a mam go, bo stwierdziwszy, że pokaźna częś (...)
Dodany: 28.11.2023 15:10
Generalnie ani kryminał retro, ani kryminał cokolwiek humorystyczny nie wzbudzają we mnie automatycznej chęci natychmiastowego przeczytania, a jeśli s (...)
Dodany: 02.12.2023 11:17
Autor: Marylek
Oniryczna, na wpół bajkowa opowieść o fascynacjach i strachach dzieciństwa, o tym, jak zostają z nami na całe życie, kształtują postrzeganie świata i (...)
Redakcja poleca:
Dodany: 14.04.2024 21:41
„Srebrzysko” określa autor w podtytule „powieścią dla dorosłych”. Jak dorosłym trzeba być, żeby wyrzec się buntu, zdecydować się nadstawić przysłowiow (...)
Dodany: 23.03.2024 09:19
Autor: Meszuge
Ze względu na ogromną liczbę przypisów i cytowanych materiałów źródłowych jest to najprawdopodobniej najbardziej rzetelna biografia Feliksa Dzierżyńsk (...)
Dodany: 09.03.2024 20:02
Autor: jolietjakeblues
Jesteśmy pokoleniem poszukiwaczy, my, obecni pięćdziesięciolatkowie, z których wielu miało to szczęście, że dzięki odwadze, inteligencji, talentowi sw (...)
Dodany: 03.03.2024 09:31
Breece D'J Pancake, a właściwie Breece Dexter John Pancake (pancake – naleśnik; dziwaczny zapis imienia był wynikiem błędu w The Atlantic Monthly, gdz (...)