„Igrzyska śmierci” to pierwszy tom zaplanowanej na trzy książki opowieści dla młodzieży autorstwa Suzanne Collins. Po kilku pochlebnych recenzjach sięgałam po tę książkę z dużym entuzjazmem i nie zawiodłam się. Wciągnęła mnie tak, że czytałam ją w każdej wolnej chwili.

Rzecz dzieje się w odległej przyszłości w państwie Panem, które znajduje się na resztkach ziemi pozostałych po Ameryce Północnej (zniszczonej katastrofami naturalnymi). Państwo Panem składa się z 12 dystryktów i rządzącego nimi miasta Kapitol. W dystryktach ludzie żyją w biedzie, zaopatrując mieszkańców stolicy we wszystko, w dodatku Kapitol kontynuuje represje zastosowane po wybuchu powstania w nieistniejącym już 13. dystrykcie. Represje polegają między innymi na organizacji corocznych Głodowych Igrzysk. Głodowe Igrzyska mają przypominać mieszkańcom Panem, że przez ich bunt musiały ginąć ich dzieci. Każdy dystrykt musi więc wystawić dwójkę nastolatków, która weźmie udział w Igrzyskach – wyboru dokonuje się poprzez losowanie w czasie uroczystych dożynek, które mimo swojego tragicznego charakteru muszą być obchodzone przez wszystkich mieszkańców jako radosne święto. Tragizm dożynek i całych Igrzysk polega na tym, że z 24 trybutów biorących udział w Igrzysk do domu wróci tylko jeden, tylko zwycięzca, który przeżyje kosztem pozostałych 23 uczestników. Mimo to Głodowe Igrzyska to wielki show, transmitowany w telewizji, którego zwycięzca zyskuje sławę i bogactwo. Uczestnicy przed rozpoczęciem Igrzysk występują przed publicznością, niemal jak na jakimś konkursie piękności, by zyskać sobie przychylność widzów i, co za tym idzie, przychylność sponsorów, którzy potem mogą pomagać im w trakcie walki o przetrwanie. Taka upiorna wersja naszych reality-shows, w którym jednak przegrani nie odpadają po prostu z gry, lecz giną.

Główna bohaterka, Katniss Everdeen, pochodzi z najbiedniejszego, 12. dystryktu, w którym wydobywa się węgiel. Jej ojciec zginął w wybuchu w kopalni, gdy Katniss miała 11 lat i od tamtej pory to właśnie na barki dziewczynki spadł obowiązek zadbania o pogrążoną w depresji matkę i młodszą siostrę, Prim. Można się domyślić, że właśnie Katniss znajdzie się wśród 24 trybutów, ale nie będę pisać zbyt dużo o wydarzeniach, bo nie chcę nikomu psuć przyjemności płynącej ze śledzenia rozwoju sytuacji.

Akcja książki jest bardzo dynamiczna, pełna zwrotów, co sprawia, że książkę naprawdę trudno jest odłożyć. Jeszcze trochę, jeszcze jedna strona, jeszcze jeden rozdział... i tak leci. To jest naprawdę świetna książka dla młodzieży – pokazuje, że świat bywa okrutny, że walka o przetrwanie musi być brutalna, że w obliczu walki o władzę czy życie trudno liczyć na kogokolwiek poza samym sobą.