Tommaso Landolfi. Prozaik, dramaturg i poeta włoski. Urodził się w 1908 roku w arystokratycznej rodzinie, zdobył dyplom nauk humanistycznych, przebywał w więzieniu za postawę antyfaszystowską, był namiętnym graczem, bywalcem kasyn. Zmarł w 1979 roku. Tłumaczył m.in. Gogola, Dostojewskiego, Tołstoja, Novalisa i Hofmannsthala. Opublikował ponad trzydzieści tomów, głównie opowiadań. Ten z najoryginalniejszych pisarzy włoskiego Novecenta wpisuje się w tradycję prozy groteskowo-baśniowo-metafizycznej. Landolfi pojmował literaturę jako jedyne usprawiedliwienie owego "stanu niewystarczalności", jakim jest życie, absurdalne i z góry skazane na przegraną. Świat literatury wydawał mu się ucieczką od pustej i jałowej rzeczywistości. Jednocześnie nie wierzył w zbawczą moc literatury, uciekał się do pastiszu i parodii, z upodobaniem rozbijał powieściowe konwencje. Zamieszczony w tomie wybór trzynastu opowiadań jest pierwszą książkową publikacją Landolfiego w Polsce. Jedyna dotąd prezentacja ukazała się w "Literaturze na Świecie" (nr 6/1984).


"Mecenas zbliżył się do burty. W świetle księżyca dostrzegł monstrualne skupisko gigantycznych, amfiteatralnie położonych budowli. Domy, place, ulice i wieże miały przerażające rozmiary, proporcje wprost niespotykane. W wąwozach pomiędzy dostojnymi fasadami budynków, muśniętych bladym promieniem, biegły smoliście czarne ulice, otwierały się ciemne otchłanie placów, ginąc w bezkresnych głębinach. Wszędzie panował spokój, nigdzie nie można było dostrzec ludzkich sylwetek, żadnego światła ani śladu życia. Do uszu dobiegał jedynie monotonny plusk wody w fontannach, spływającej naziemnymi kanału z tarasu na taras. Lecz była to cisza złowroga, wydawało się, że w każdej chwili może ją przerwać czyjś straszliwy rozkaz, że może paść nieodwołalne hasło. Niczym niezdobyta forteca, miasto wznosiło się wysoko nad morzem".


Halina Kralowa. Tłumaczka literatury włoskiej, pedagog. Wieloletni wykładowca Katedry Italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego, współautorka "Historii literatury włoskiej" (1997) i "Historii literatury włoskiej XX wieku" (2001). Przekładała autorów takich jak: Bassani, Fogazzaro, Gadda, Sciascia, Maraini, Tabucchi, Baricco, De Carlo, Ripellino. Za działalność tłumaczeniową została uhonorowana nagrodami: Premio Città di Monselice (za przekłady Gaddy), Nagrodą ZAIKS-u (za dorobek translatorski) oraz Nagrodą "Literatury na Świecie" (za przekład "Pragi magicznej" Ripellina).

Anna Wasilewska. Tłumaczka, krytyk literacki, redaktorka. Od 1979 roku członek redakcji czasopisma "Literatura na Świecie", gdzie od 1992 prowadzi dział literatury francuskiej i włoskiej. Przełożyła ponad czterdzieści książek, piętnaście sztuk teatralnych, blisko sto tekstów prozatorskich i eseistycznych. Wśród tłumaczonych pisarzy znaleźli się: Calvino, Eco, Goldoni, Gadda, Blanchot, Queneau, Perec, Derrida. W 2015 opublikowała nowy przekład "Rękopisu znalezionego w Saragossie" Jana Potockiego, bazując na pełnej wersji powieści. Uhonorowana wieloma nagrodami i odznaczeniami.


[Wydawnictwo Biuro Literackie, 2016]