„Weź sobie psa, staniesz się lepszym człowiekiem” – nie pamiętam już, gdzie usłyszałam to powiedzenie, ale bardzo zapadło mi w serce, dlaczego? Bo zabrzmiało tak, jakby pies mógł sprawić, aby w człowieku było więcej tego, co ludzkie. Dziwne? Niekoniecznie. Moim zdaniem prawdziwe, ale co to znaczy wziąć sobie psa?

To znaczy wziąć szczenię i odpowiedzialność za jego wychowanie.

Ileż to błędów wychowawczych popełniamy nieświadomie, wychowując własne potomstwo. Ilu porażek doznajemy, podchodząc intuicyjnie do wychowania dziecka, bo wydaje nam się, że wiemy najlepiej, jak się do tego zabrać. Jak więc nie popełnić błędów wychowując istotę tak od nas odmienną, jak pies?

No cóż, może właśnie przeczytać książkę "Kochany pies"?

Czego z niej się dowiemy? Tego właśnie, co robić i jak to robić, aby pies był dobrze wychowany i szczęśliwy. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy, że zwierzę potrzebuje miłości. Wielu żąda posłuszeństwa za wszelką cenę, za cenę bicia, głodzenia czy trzymania zwierzęcia w zamknięciu, i co najgorsze, ci ludzie są przekonani, że robią dobrze. Dla mnie to straszne. Wielu znęca się nad zwierzęciem odreagowując własne stresy w przekonaniu, że dobrze mu to zrobi, a przecież… Przemoc niczego nie załatwia ani w ludzkim, ani w psim świecie i tego właśnie uczy ta książka.

Poradniki czyta się z zasady ciężko, bywają napisane topornym językiem i po prostu nudne; tę książkę czyta się jak najlepszą powieść. Jest napisana potoczyście i ciekawie, pełna interesujących przykładów i rozwiązań. Mówi o sprawach tak, wydawałoby się, prostych, jak spacer ze zwierzakiem i trudnych, jak choćby ustalenie hierarchii, aby w domu nie rządził pies, co przecież się zdarza i każdy zna takie przypadki.

Autorka, Tamar Geller, po koszmarze dzieciństwa, które przeżyła jedynie dzięki swojemu uporowi, wstąpiła do wojska. Tam doznała wstrząsu, kiedy zorientowała się jakie metody stosowane są przy tresurze psów, postanowiła zrobić wszystko, aby psom w naszym ludzkim świecie żyło się lepiej, i aby człowiek bezsensownie nie powielał starych i strasznych błędów tylko z niewiedzy.

Cóż powiedzieć: masz psa, przeczytaj tę książkę; nie masz? przeczytaj, kto wie, co z tego wyniknie?