Nikki mieszka w Londynie i jest młodą, nowoczesną kobietą, pochodzącą z pendżabskiej rodziny. Jej niezależność i podejmowanie ryzykownych decyzji jest źródłem wiecznych zmartwień rodziny. Ostatnio porzuciła studia prawnicze, wyprowadziała się z domu i podjęła pracę jako barmanka. Jej siostra, Mindi, jest bardziej tradycyjna. Mieszka z rodzicami i rozgląda się za kandydatem na męża poprzez małżeństwo aranżowane. Co prawda, jest to unowocześniona forma, bo podjęcie decyzji pozostaje w jej ręku, a nie rodziców, ale sam fakt szukania męża poprzez ogłoszenia i rekomendacje rodziny i znajomych jest dla Nikki niezrozumiały.

Nikki nie bardzo wie, co chciałaby robić w przyszłości, oprócz tego, że na pewno nie chce być prawnikiem. Kusi ją praca nauczycielki, ale nie ma w tym kierunku żadnego przygotowania. Kiedy więc napotyka ogłoszenie o poszukiwaniu nauczycielki kursu pisania kreatywnego dla pendżabskich kobiet, uznaje, że jest to jej szansa na sprawdzenie się w tym zawodzie.

Dzięki znajomości dwóch języków i braku konkurencji Nikki zostaje zatrudniona. Kursy pisania kreatywnego okazują się nadinterpretacją, bo prawie żadna z kobiet nie umie czytać ani pisać po angielsku. Naukę trzeba zaczynać od poznania alfabetu. Rozgoryczona Nikki ma ochotę wycofać się z tego projektu, gdy całkiem niespodziewanie lekcje przekształcają się w snucie opowieści, w dodatku erotycznych, przez pendżabskie wdowy-uczennice. Tak więc zamiast kursu pisania kreatywnego w języku angielskim, zrobił się z tego kurs opowiadania kreatywnego w języku pendżabi.

Choć powieść Bali Kaur Jaswal napisana jest lekkim, nieco żartobliwym stylem, bez trudu można w niej znaleźć drugie dno. Jest nim sytuacja indyjskich kobiet, zniewolonych, trzymanych pod ciężkim butem fałszywie pojętej moralności, narzuconej im przez męską „alfa” społeczność; niedopuszczanie ich do głosu, ignorowanie potrzeb, a już szczególnie żałosna jest sytuacja wdów, zepchniętych poza nawias społeczny, jakby w ogóle nie istniały – najlepiej, żeby siedziały w domu i nie kłuły nikogo w oczy swoją obecnością.

A tu, na kursie kreatywnym, okazało się, że w tych ignorowanych i lekceważonych kobietach, którym zabroniono miłości, aż kłębi się od uczuć, fantazji i humoru. A także solidarności. Że chcą żyć, tworzyć i być częścią społeczeństwa. Kurs i erotyczne opowieści wdów otwierają Nikki oczy na sytuację kobiet zamkniętych w ciasnym kręgu kulturowym pendżabskiej społeczności, w kręgu ograniczających je praw i obyczajów; kobiet żyjących w wolnym kraju, ale w zniewolonej dzielnicy, z której nie tak łatwo jest się im wyrwać.

Bali Kaur Jaswal pochodzi z Singapuru. Do Londynu przyjechała na rok, na stypendium University of East Anglia. Część czasu spędziła w pendżabskiej dzielnicy Southall i zaobserwowane tam ścieranie się kultur Wschodu i Zachodu zaintrygowało ją tak bardzo, że postanowiła bliżej opisać to zjawisko. Wyszła z tego powieść, zabawna, na wskroś erotyczna, a jednocześnie dająca wiele do myślenia. O kobietach, które choć pozornie są pogodzone ze swym losem, w środku aż kipią od buntu i skrywanych emocji i dopiero w grupie znajdują swą siłę. Warto skorzystać z zaproszenia autorki i zajrzeć do tego azjatycko-europejskiego tygla, kultury tak odmiennej od naszych zwyczajów.