Czas na wybór polecanki marca! Zachęcamy do udziału w głosowaniu w zabawie "Czytamy i polecamy".
W drugim etapie zabawy "Czytamy i polecamy!" każdy BiblioNETkowicz może zagłosować na trzy książki, których nie zna, a które chciałby przeczytać w najbliższym czasie (co oznacza, że nie można głosować na swoje i przeczytane propozycje). W zależności od wskazanego miejsca przyznajemy punkty wg schematu: 5 pkt. - 1. miejsce, 3 pkt. - 2. miejsce, 1 pkt - 3. miejsce.
Głosowanie trwa do 11 marca do końca dnia pod tym wpisem.
Lista zgłoszonych propozycji w kolejności alfabetycznej:
1. Austerlitz (Sebald W. G.) (zgłasza: Losice)
Jacques Austerlitz poszukuje swojej tożsamości, po tym jak dowiaduje się, że został adoptowany przez walijską rodzinę. Jego dokumenty zostały zagubione, tajemnicze obrazy dworców, transporty dzieci w czasie wojny .... czy znajdzie odpowiedzi na wszystkie pytania, czy jego podróż w przeszłość ma swój kres... Najsłynniejsza, ostatnia powieść niemieckiego pisarza (od roku 1966 mieszkającego w Anglii). Wydana w 2001 roku, przyniosła mu międzynarodowy sukces i w pewien sposób przyczyniła się do jego przedwczesnej śmierci. Jej publikacja, jednocześnie w języku niemieckim i nadzorowanym przez pisarza przekładzie angielskim, spowodowała prawdziwą lawinę próśb o udzielenie wywiadu od licznych gazet, wydawnictw, stacji telewizyjnych i radiowych w USA i Europie Zachodniej. Pisarz próbował sprostać temu wyzwaniu, pomimo swoich problemów z układem krążenia (cierpiał na wrodzoną wadę serca, zagrażającą życiu). Uskarżał się swoim przyjaciołom na przemęczenie podróżami i był przytłoczony swoją popularnością.
14 grudnia 2001 roku, doznał zawału serca jadąc samochodem autostradą, niedaleko miasta Norwich. Samochód zjechał na przeciwległy pas ruchu i zderzył się z nadjeżdżającą ciężarówką.
2. Cztery muzy (Haydock Sophie) (zgłasza: anek7)
To opowieść o czterech kobietach, które w znaczący sposób zaważyły na twórczości austriackiego grafika i malarza Egona Schiele. Były to: jego siostra Gertrude, żona Edith, szwagierka Adele i wieloletnia modelka Vally. Ich oczami śledzimy krótkie (zmarł w wieku 28 lat) i niezwykle intensywne życie artysty, który w swoich czasach uchodził za skandalistę (oskarżano go wręcz o propagowanie pornografii) a i dzisiaj ekspresja i naturalizm jego obrazów mogą szokować bardziej wrażliwych odbiorców. Autorka niezwykle barwnie kreśli nie tylko relacje między malarzem a kobietami jego życia ale również ukazuje bogate tło społeczne i obyczajowe CK monarchii na przełomie wieków i w latach wielkiej wojny.
3. Madame Pylinska i sekret Chopina (Schmitt Éric-Emmanuel) (zgłasza: Losice)
Najbardziej osobista i najbardziej polska powieść gwiazdy francuskiej literatury. Mam wrażenie, że Chopin przywoływany jest w światowej literaturze równie często, jak Dostojewski, chociaż nie czaruje nas słowem. U Schmitta muzyka Chopina stanowi punkt centralny powieści. Z książek, które czytałem, chyba tylko w Pianistka (Jelinek Elfriede) Chopin był podobnie "hołubiony".
4. Miła 18 (Uris Leon) (zgłasza: ilia )
Jest to powieść, ale oparta na faktach. Jej autor Leon Uris był znanym amerykańskim pisarzem pochodzenia żydowskiego, jego ojciec wywodził się z Polski. W naszym kraju wydano tylko jedną jego książkę, dopiero po 38 latach od jej publikacji na początku lat sześćdziesiątych XX w. W USA odniosła ogromny sukces. Opowiada o splatających się ze sobą losach kilku osób - Polaków i Żydów - przed i w czasie II wojny światowej, i pokazuje jak wyglądało od środka powstanie w gettcie warszawskim. Tak, wiem że niektórzy mają dosyć tematyki wojennej i powstaniowej; sama się do nich zaliczam. Ale nie żałuję, że przeczytałam książkę. Dowiedziałam się wielu rzeczy o których nie miałam pojęcia. Poza tym dobrze się ją czyta.
5. Pałac snów (Kadare Ismail (Kadaré Ismail)) (zgłasza: ksiomolek)
Jest to powieść o "teczkach" i represyjnym systemie władzy. Przedstawia wizję fikcyjnego świata Bałkanów - Imperium Osmańskiego w systemie totalitarnym z jego nieodłącznym atrybutem - strachem. Choć minęło wiele lat od jej pierwszego wydania nadal nie straciła na aktualności i wydaje mi się, że jest niedoceniona przez polskich czytelników. Warto się nią zainteresować. Gorąco polecam!
6. Pasażer (McCarthy Cormac (właśc. McCarthy Charles)) (zgłasza: mchpro)
Zmarły w ubiegłym roku wybitny amerykański prozaik, laureat Nagrody Pulitzera i autor kultowej "Drogi", po latach milczenia stworzył przed śmiercią mistrzowską dylogię. Pasażer (McCarthy Cormac (właśc. McCarthy Charles)) to jej część pierwsza.
7. Ptaszyna (Holeman Linda) (zgłasza: Kakyuu)
Tutaj znów zagłębimy się w XIX wiek, choć tym razem w Anglii i jej koloniach. Linny Gow, zostaje zmuszona przez ojca do zostania prostytutką wkrótce po 11 urodzinach. Otoczona biedą i brutalnością, Linny trzyma się zapewnienia swojej zmarłej matki, że ma szlachetną krew, co wzmacnia jej determinację, by uciec od ojca i zmienić swoje życie. Nauczywszy się zachowywać jak dama, Linnet wyrusza do Indii w poszukiwaniu nowego życia. Ale w Indiach jej mroczna przeszłość dogania ją, a Linnet staje przed serią bolesnych wyborów, zanim w końcu odnajdzie spokojne spełnienie.
8. Sensacyjne życie ptaków: Pierzaste wampiry, tęczowe albatrosy i trujące przepiórki (Zbyryt Adam) (zgłasza: wwwojtus)
Książki przyrodnicze od jakiegoś czasu cieszą się sporą popularnością, a mam wrażenie, że zwłaszcza te o ptakach (lub to moja skrzywiona percepcja ptasiarza ;-). Chciałbym polecić pozycję napisaną przez polskiego ornitologa, znanego na facebooku jako człowiek z puszczy (polecam fanpage): Sensacyjne życie ptaków: Pierzaste wampiry, tęczowe albatrosy i trujące przepiórki (Zbyryt Adam). W książce znajduje się mnóstwo ciekawych informacji podanych w przystępny i lekki sposób, a autor stara się pokazywać zachowania mniej znane i popularne (co nie zawsze znaczy, że rzadkie). Opisuje też wyniki najnowszych badań, które mogą przeczyć wcześniej utartym przekonaniom (np. o sposobie polowania ptaków szponiastych z wykorzystaniem widzenia w ultrafiolecie), albo też nie dają do końca jasnych i pewnych odpowiedzi. Wbrew tytułowi, autor nie opisuje tylko ptaków, ale też podobne zachowania innych zwierząt, jednak to ptaki są najważniejszymi bohaterami.
9. Szlak umrzyka (McMurtry Larry) (zgłasza: Kakyuu)
Ta epicka opowieść rozgrywająca się na tle nieokiełznanej dziczy Teksasu i południowego zachodu w połowie XIX wieku, stanowi prequel słynnej serii McMurtry'ego "Na południe od Brazos". Historia podąża za dwoma młodymi mężczyznami, Augustusem McCrae i Woodrowem Callem, którzy wyruszają w niebezpieczną podróż na niezbadane terytoria Zachodu. Połączeni poczuciem przygody i pragnieniem zyskania chwały, dołączają do ekspedycji udającej się na zachód. To, co zaczyna się jako ekscytująca przygoda, szybko zamienia się we wstrząsającą próbę, gdy grupa napotyka wrogie plemiona rdzennych Amerykanów, zdradliwy teren i bezlitosne siły natury. Nie każdy wyjdzie z tego żywy, a tym którym uda się przejść szlakiem umrzyka i wrócić z tego piekła już nigdy nie będą tacy sami.
10. Tu byli, tak stali (Krauze Gabriel) (zgłasza: wwwojtus)
Żeby nie było tylko literatury faktu, to polecę powieść lekko(?) biograficzną: Tu byli, tak stali (Krauze Gabriel) - Londyn, blokowiska, chuliganka, gangsterka, narkotyki i przemoc. Idealnie podsumował to The Times: "Na przemian śmieszna, poruszająca i odrażająca książka wyrywana prosto z trzewi". Polecam audiobooka - świetna interpretacja!
11. Wierzyliśmy jak nikt (Makkai Rebecca) (zgłasza: ewa1207)
Opowieść o społeczności gejowskiej w Chicago w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, gdy zaczynała się epidemia AIDS. Autorka doskonale opisuje atmosferę panującą wówczas w tym środowisku: strach, wycofywanie się z życia i użycia, wyludnianie się klubów gejowskich w przenośni i dosłownie, bo wielu bywalców tych klubów umierało. Doskonale oddaje lęk przed nieznaną śmiertelną chorobą, nadzieję na wynalezienie leku, osamotnienie w obliczu śmierci, bezradność. Nie wiem, czy przed doświadczeniem pandemii Covid-19 powieść odbierałabym tak samo, ale teraz jej lektura to było dla mnie duże przeżycie. Wierzę, że Was też nie pozostawi obojętnymi i bardzo polecam.
12. Żony Bogów: Cztery portrety żon sławnych pisarzy (Koper Sławomir) (zgłasza: anek7)
(tutaj tylko taka uwaga - wydanie, które mam pochodzi z 2022 roku i nosi podtytuł "Muzy wielkich literatów" bo jest rozszerzone o jeszcze jedną osobę) / Nie od dzisiaj wiadomo, że za wielkim męskim talentem, stoi najczęściej kobieta, która sprawia, że artysta nie musi zajmować się przyziemnymi sprawami tylko szybuje na skrzydłach natchnienia. Nie inaczej sprawa miała się z tuzami polskiej literatury XX wieku - Witoldem Gombrowiczem, Czesławem Miłoszem, Sławomirem Mrożkiem, Stanisławem Ignacym Witkiewiczem, Czesławem Miłoszem i Jarosławem Iwaszkiewiczem. Sławomir Koper przedstawia ich towarzyszki życia, które nie tylko były "paniami pisarzowymi" ale starały się również żyć swoim życiem, miały pasje i marzenia.