Niezwykła, poruszająca opowieść o miłości macierzyńskiej i synowskiej, a także o godnym umieraniu. Pisarz zbudował ją z fragmentów wspomnień matki, przy której łóżku czuwał w ostatnich miesiącach jej życia. Matka nie jest już tą piękną, elegancką, pachnącą damą, jaką pamięta z dzieciństwa. Myli osoby, plącze fakty, rozmawia z dawno zmarłymi członkami rodziny. W momentach świadomości, coraz krótszych, snuje fascynujące opowieści, z których wyłania się obraz życia i obyczajów tradycyjnej, muzułmańskiej rodziny. „Wspomnienia matki pozwoliły mi – pisze autor – zrekonstruować jej życie w starej medinie Fezu w latach 30. i 40. XX wieku, wyobrazić sobie jej radości i domyślić się jej frustracji”. Matka, głęboko wierząca muzułmanka, jest całkowicie pogodzona ze śmiercią, a jej jedynym marzeniem jest umrzeć w otoczeniu dzieci. I to marzenie się spełnia.
„Raj leży u stóp matek”, powiedział prorok Mahomet. Przypomina o tym pisarz wychowany w tradycji muzułmańskiej, ale żyjący w laickim społeczeństwie, w którym więzi rodzinne są słabsze.
Tahar Ben Jelloun (ur. 1944 w Fezie) – marokański pisarz tworzący w języku francuskim i od wielu lat mieszkający we Francji. Autor licznych powieście, w tym „La Nuit sacrée” (polskie wydanie: „Święta noc”), wyróżnionej w 1987 r. Nagrodą Goncourtów oraz „Cette aveuglante absence de lumière” (polskie wydanie: „To oślepiające, nieobecne światło”), za którą w 2004 r. otrzymał międzynarodową nagrodę Impac. W przekładzie na język polski ukazały się również: „Dziecko z piasku”, a także drobne teksty publikowane m.in. na łamach „Literatury na Świecie”.
[Dialog, 2010]