Książka: Grzech czy choroba?

W przedmowie do trzeciego wydania "Grzechu czy choroby" z 2005 r. Wiktor Osiatyński pisze, że żadna inna książka nie dała mu tyle satysfakcji. W pełni rozumiem to jego poczucie - ma wszelkie podstawy, żeby odczuwać satysfakcję. Rozszyfrujmy na początek tytuł. Pierwowzorem książki był opublikowany w "Polityce" artykuł z grudnia 1985 r. pt. "Alkoholizm: grzech czy choroba?". Sama książka została wydana najpierw w 1992, a potem jeszcze w 1997 r. Bardzo dobrze, że wydano ją teraz po raz trzec...

"Książka »Grzech czy choroba« po raz pierwszy została wydana w 1992 roku przez Instytut Psychiatrii i Neurologii. W pięć lat później opublikowało ją wydawnictwo »Akuracik«, prowadzone przez mego przyjaciela, nieodżałowanej pamięci Marka Adamika. Obydwa wydawnictwa miały stosunkowo wąski zasięg. Instytut Psychiatrii i Neurologii sprzedawał książki we własnym kiosku, a »Akuracik« rozprowadzał swoje publikacje przede wszystkim na spotkaniach wspólnot Anonimowych Alkoholików. Książka ta nie miała więc wielkich szans, by dotrzeć do ludzi nieuzależnionych ani do tych, którzy wciąż jeszcze nie przyjęli swego uzależnienia do wiadomości. [...]

...zmieniły się moje poglądy na temat alkoholizmu. Nadal uważam, że nie jest on grzechem, choć każdy uzależniony popełnia pod wpływem alkoholu grzeszne bądź naganne czyny. Ale mam coraz więcej wątpliwości co do tego, czy jest on zwykłą chorobą. Jeśli nawet uznamy, że jest, to bardzo osobliwą. Bo przecież dziesiątki tysięcy trzeźwych alkoholików dowodzą swoim życiem, że można być alkoholikiem, będąc zdrowym człowiekiem. Dziś zatem nie patrzę na alkoholizm przez pryzmat choroby, ale przede wszystkim widzę w uzależnieniu niedostatek pewnych umiejętności życiowych. A w wychodzeniu z niego przede wszystkim edukacyjny proces przełamywania destrukcyjnych nawyków i nabywania nowych umiejętności" - pisze we wstępie profesor Wiktor Osiatyński.

[Iskry, 2005]

I wreszcie słowo „próbować” jest bardzo nieuczciwe. To to samo co kłamać. Albo coś robisz, albo nie, nie musisz próbować. Gdy mówisz, że „spróbujesz”, od razu zostawiasz sobie furtkę, by nie zrobić tego, co obiecałeś. A przecież nie ma nic złego w tym, gdy coś robisz i ci się nie udaje. Bo na takim niepowodzeniu można się czegoś nauczyć. Ale nikt jeszcze niczego się nie nauczył, próbując*. --- * Wiktor Osiatyński, „Alkoholizm. Grzech czy choroba?”, wyd. Iskry, 2005, s. 69.