Książka: Nieśmiertelność

Książki zwykle mają dla mnie tylko jedną wadę - jednokierunkowość. Tyle razy chciałoby się porozmawiać z autorem, posprzeczać, zgłosić jakieś "ale"... Jest kilka bliskich mi przypadków (z mojego punktu widzenia wybitnych), kiedy rozmowa wyglądałaby inaczej. To między innymi Kundera. Tylko czy to można by nazwać rozmową? Mogłabym mu jedynie potakiwać, patrząc z bezgranicznym uwielbieniem, "tak, tak, panie Kundera, ma pan rację, czuję dokładnie to samo". Nie wiem, może to tylko ślepa fascynacja i ...

Byłam wściekła, kiedy po raz dziesiąty natrafiłam na słowa Kundery, że pisze swoje książki w taki sposób, aby nie można było ich zekranizować. Nie zgadzałam się z tym. Postanowiłam więc spróbować streścić jego powieści, nie tracąc w swoich tekstach tego, co najważniejsze. Ale jak streścić książkę, której fabuła zredukowana jest do minimum? Jak nie stracić tego, co najważniejsze, jeśli nie wie się, CO jest najważniejsze? W dużym uproszczeniu można stwierdzić, że fabułę tworzą dwie opowieści: p...

Powieść Milana Kundery pt. „Nieśmiertelność” stanowi swoistą próbę uchwycenia życia w jego zmysłowym wymiarze. Jej bohaterka, Agnes to kobieta zmagająca się z upływającym czasem oraz poczuciem, iż życie nie ma już dla niej żadnej alternatywy. Jako osoba dojrzała, której rola została sprowadzona jedynie do bycia matką, żoną i siostrą rozhisteryzowanej Laury, tęskni za swoim wewnętrznym i niezrealizowanym marzeniem ujawnienia własnego „ja”. Namiastką spełnienia owego pragnienia stają się jej p...

Jak tu streścić fabułę, jeśli sam Kundera - jako bohater powieści - w rozmowie z profesorem Avenariusem mówi o tym, że w powieści chodzi o to, by nie dało się jej zekranizować ani opowiedzieć? Przejmność w lekturze tej książki sprawiły mi właśnie przemyślenia Kundery, jego specyficzne wdzieranie się w ukryte zakamarki mózgu czytelnika, a nie opowieść o siostrach i ich bliskich (czy może niezbyt bliskich?). Kundera ukazuje w książce swą erudycję wplatając w powieść postacie kultury, które okaz...

Kilkuwątkowa powieść, stanowiąca kanwę rozważań o nieśmiertelności w jej różnych aspektach: czyjś gest, powtarzany nieświadomie przez inne osoby w innym czasie; istnienie sławnej postaci w pamięci potomnych; nieprzemijalność ludzkich słabostek, przechodzących z pokolenia na pokolenie; nieśmiertelność, którą człowiek tworzy rozmyślnie sam dla siebie i nieśmiertelność, która rodzi się spontanicznie; nieśmiertelność twórcy i nieśmiertelność jego dzieła. Całość okraszona oryginalnym humorem i zaskakującymi konkluzjami, co czyni z powieści lekturę naprawdę pasjonującą.

[PIW, 2002]