Książka: Portret pani Charbuque; Asystentka pisarza fantasy

Rec. Karol Kosakowski Ocena: 4/6 Polskiemu czytelnikowi interesującemu się literaturą fantastyczną Jeffrey Ford (m.in. wielokrotny zdobywca World Fantasy Award, laureat Nebuli oraz nagrody im. Edgara Allana Poe) może być znany z wydanej kilka lat temu przez Solaris, zbierającej powszechnie dobre opinie, Trylogii Cley'a. Niedawno wydawnictwo MAG dało nam kolejną okazję do obcowania z twórczością Amerykanina. Asystentka pisarza fantasy / Portret pani Charbuque wpisuje się w zwyczaj...

Wiele opowiadań Jeffreya Forda można traktować jako polemikę ze stwierdzeniem o odmienności logiki snów i opowieści. W wielu z nich oniryczność, czy to obecna od początku, czy wkradająca się stopniowo w realistyczny tekst, odgrywa znaczącą rolę. Nie ma potrzeby szukać daleko. Wystarczy spojrzeć na opowiadanie otwierające zbiór, "Stworzenie", w którym narrator – młody chłopiec zafascynowany biblijną opowieścią o stworzeniu człowieka – konstruuje własną istotę z patyków i gałęzi znalezionych w...

"Asystentka pisarza fantasy"

Zdobywca dwóch World Fantasy Award w 2003 roku: za najlepsze opowiadanie („Stworzenie”) oraz najlepszy autorski zbiór!


"Portret pani Charbuque"

Ta tajemnicza i nastrojowa powieść opowiada historię portrecisty Piero Piambo, który otrzymuje zlecenie inne od wszystkich. Pani Charbuque, bogata i skryta kobieta, zamawia u niego swój portret, jednak stawia dziwaczny warunek: Piambo może jej zadawać pytania na dowolny temat, ale pod żadnym pozorem nie wolno mu jej zobaczyć. Tak rozpoczyna się oszałamiająca i wciągająca literacka podróż do świata pani Charbuque oraz Nowego Jorku w roku 1893.


"Dziwna i poruszająca opowieść o obsesji, inspiracji i nadnaturalnych zjawiskach przyprawiona szczyptą morderstwa... Zwroty akcji nie pozwalają ani na chwilę odłożyć książki".
"New York Times Book Review"

"Ford stworzył arcydzieło... Cóż za cudowna i elegancka powieść".
"Austin Chronicle"

"Ekscentryczna i satysfakcjonująca... Ford łączy fantastykę, naukę, mistycyzm i sztukę, umieszczając akcję w wiktoriańskim Nowym Jorku, a jego dzieło przypomina powieści Edith Wharton, tylko że za dwukołowymi dorożkami kryją się potajemne i groźne cienie".
Salon.com

[Mag, 2013]