Na poważniejsze potraktowanie zasługują odrzucane do tej pory imiona bogów polskich, znanych z zapisów synodalnych i kroniki Długosza. Wbrew brücknerowskiej krytyce, można je uzasadnić i wywieść ze starych, indoeuropejskich korzeni. Tak zwany "rękopis BJ 1446" potwierdza bowiem, w związku z obchodami Zielonych Świąt, występowanie imion trzech polskich bogów (Łady, Jassy, Niji) jeszcze przed Długoszem. Istnieją poza nim jeszcze trzy wcześniejsze źródła - "Statuta provincialia breviter" (ok. 1420-1422), częstochowski rękopis "Kazań Konrada na rok liturgiczny" (1423) oraz "Postylla" (1450).
Książka niniejsza dzieli się na dwie części. W pierwszej, noszącej tytuł "Królowie z gwiazd" autor zawarł takie rozdziały: "Król Krak", "Skłóceni bracia", "Królowa Wanda", "Przemyślny złotnik - Lestek I", "Lestek II - zwycięzca wyścigu i ideał króla", "Bezimienny rywal Lestka II a św. Stanisław", "Lestek III, król - wojownik", "Król Popiel - zimowe misterium śmierci i odrodzenia", "Piast - oracz czy kołodziej?".
W drugiej części książki, poświęconej rekonstrukcji imion bogów plemion prapolskich, umieścił rozdziały: "Słowiański Jowisz", "Synowie niebios", "Łada", "Ilja czy Ilela?", "Dzidzilela - Dodola", "Dwie czy trzy boginie?", "Wielka Bogini - matka i dziewica: Marzanna, Dziewanna, Złota Baba, Pani o podwójnym obliczu", "Wąż zaświatów", "Rogaty bóg: Umierający Księżyc, Trójsyn, Wojciech - słowiański święty czy dawny bóg?", "Religia plemion prapolskich".
[Armoryka, 2011]