Książka: Katharsis: O uzdrowicielskiej mocy natury i sztuki

Tak się złożyło, że dwie przeznaczone do „użytku ogólnego” książki tego autora (który prócz nich ma w dorobku liczne prace naukowe, pisze podręczniki specjalistyczne, uczy studentów i leczy chorych w jednej z renomowanych klinik) przeczytałam w porządku odwrotnym: najpierw tę nowszą, a dopiero potem tę wydaną przed kilku laty. Nie ma to jednak najmniejszego znaczenia, bo nie tylko każdą z nich, ale każdy z zamieszczonych w nich esejów można czytać jako odrębną całość – choć zawsze nawiązując...

Podtytuł: O uzdrowicielskiej mocy natury i sztuki. Krystyna Janda w "Autografie" stwierdziła, że ta książka daje nadzieję. Miłosz we wstępie do książki wiąże medycynę z magią. "Katharsis" zbiera doskonałe recnezje w środowisku krytyków, pisarzy, ludzi sztuki i kultury w ogóle. A kiedy po nią sięgałam, właściwie nie wiedziałam o niej nic, jakby wszyscy mówili o niej dużo, tak naprawdę nie mówiąc nic. Obawiam się, że też nic nie powiem. :-) Ta książka jest dla mnie czymś zupełnie innym, niż ...

Nie musisz wchodzić w spór z autorem, ale możesz i powinieneś podjąć próbę medytacji nad cierpieniem, strachem przed śmiercią, etyką, chrześcijaństwem XXI wieku. Brak porównania do czegokolwiek. Wartość sama w sobie. Potwierdzona latami pracy.

Andrzej Szczeklik ukończył studia na Wydziale Lekarskim AM w Krakowie w roku 1961, a następnie kontunuował naukę na uniwersytetach w USA i w Szwecji. Habilitował się w roku 1969. Kieruje II Katedrą Chorób Wewnętrznych UJ w Krakowie.

Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół chorób serca i płuc. Jest laureatem prestiżowych nagród, m.in. Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, czasopisma "Lancet", Royal College of Physicians w Londynie, im. Roberta A. Cooka (USA), otrzymał liczne doktoraty honorowe, a w 1998 został wybrany Krakowianinem Roku. Autor około 600 prac, w tym kilku monografii i podręczników publikowanych m.in. w USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Członek Papieskiej Akademii Nauk, PAU, PAN oraz innych towarzystw naukowych - międzynarodowych i krajowych.

Przyjaciel i opiekun artystów i pisarzy, znany jest ze swoich improwizowanych występów przy fortepianie w Piwnicy pod Baranami. Jako lekarz i jedna z najbarwniejszych postaci Krakowa uwielbiany jest przez pacjentów, współpracowników i krakowską bohemę.

[Znak, 2008]