Książka: O wolności ludzkiej woli

„Wszystko na świecie istnieje po to, by skończyć się książką”*. I także sama książka istnieje po to, by znaleźć swój wyraz w kolejnej książce. Pisanie to jakby tkanie z nitek myśli stworzonych przez innych nowego gobelinu. Czytanie to jego doznawanie i analiza, rozwiązywanie kulturowej zagadki. To odkrywanie nowych jakości, które powstają na gruncie już istniejących wartości i wrażeń. Bo, jak to powiedział Baudelaire, warstwy idei, obrazów i uczuć spadają na nasz mózg, a każda kolejna warstwa, z...

Ważny motyw (...) stanowiły u Schopenhauera rozważania nad istotą i zakresem ludzkiej wolności. W systematycznej formie podejmuje tę problematykę rozprawa "O wolności ludzkiej woli", nagrodzona w 1838 r. przez Norweskie Towarzystwo Naukowe - co było jedynym oficjalnym wyróżnieniem, jakie przypadło Schopenhauerowi za jego życia. Ta erudycyjna praca, której walor samoistny wynika - jak sądzimy - z poruszenia kwestii o nieprzemijającym znaczeniu dla refleksji etycznej, wprowadza zarazem w podstawy zasadniczych w systemie Schopenhauera zagadnień metafizyki woli. Sugestia ta wydaje się zgodna z intencją wyrażoną przez samego filozofa w przedmowie do pierwszego wydania rozprawy: "Jeżeli nadejdzie kiedy czas, że będą mnie czytali, wtedy też pokaże się, że moja filozofia jest jak Teby o stu bramach: z każdej strony można wejść i każdą bramą dojść do punktu środkowego"*.



---
* Z przedmowy Lecha Szczegóły, w: Artur Schopenhauer: "O wolności ludzkiej woli", Wydawnictwo "Bis", Warszawa 1991.