Dodany: 18.07.2008
|
Autor: mathias
Niezmiernie fascynującą sprawą pozostaje dla mnie relacja języka i doświadczenia. Szukam słów, które byłyby zrazu doświadczeniem. Szukam doświadczeń, które się wypowiadają. Słowa bez doświadczenia zdają mi się puste. Doświadczenia bez słów nieme. To piekielnie kłopotliwa sprawa! Przecież żyjemy stale w poróżnieniu języka i doświadczenia, w nierównoległości, w dysproporcji. Ale poszukiwanie tej - hmm? - może nie tyle jedności, co przyjaźni, splotu języka i doświadczenia jest nieprawdopodobnie stymulujące dla myślenia. I dla życia.
Cezary Wodziński (1959), profesor filozofii w IFiS PAN i UJ. Autor książek: "Wiedza i zbawienie" (1991), "Cóż po filozofie? Eseje" (1992), "Filozofia jako sztuka myślenia" (1993, 2000), "Heidegger i problem zła" (1994), "Hermes i Eros. Eseje drugie" (1997), "Wielkie wędrowanie" (1998), "Światłocienie zła" (1998), "Pan Sokrates. Eseje trzecie" (2000), "Św. Idiota. Projekt antropologii apofatycznej" (2000), "Trans, Dostojewski, Rosja, czyli o filozofowaniu siekierą" (2005), "Nic po ironii. Eseje czwarte" (2006).
[słowo/obraz terytoria, 2008]