W zasadzie nie bardzo wiem, co powiedzieć o tej książce: czytając po raz pierwszy byłem poniekąd skrępowany prostolinijnością autora. Natomiast styl, w jakim ukazane są pseudofilozoficzne wywody dwóch nastolatków, urzekł mnie od samego początku aż po ostatnią literę.

Niezmiernie smuci mnie fakt że książka ta (choć osobiście posiadam jeden egzemplarz) jest "białym krukiem" i tak niewielu osobom było dane ją przeczytać. Polecam przede wszystkim młodzieży, u której kształtuje się dopiero spojrzenie na świat, ale wszystkim przypominam:

"Piękno leży w oku patrzącego". Co do zawartości... Nie chcąc zabierać nikomu przyjemności czytania, powiem tak: Lee i Nonno to dobrzy przyjaciele w szkole średniej. Ich przyjaźń jest jednak całkowicie odmienna od naszego jej postrzegania, i skupia się wokół, jakże fascynującego zresztą, procesu dojrzewania. Wybryki Nonna prowadzą do poznawania zdań bohaterów na temat istotnych kwestii: życiowej filozofii, miłości itp.