Lubię Kinga za jego słowolejstwo, któ układa się w taki logiczny sens. To faktycznie przypomina nieraz myśli przebiegające głowę,tu jakaś dygresja, tu wtrącenie, i wszystko bardzo fajnie wygląda. Oczywiście, nie zawsze wychodzi to na dobre książce, czasem się to dłuży, podobne odczucia miałem z tą książką. Nie z całą treścią, tylko kilkoma fragmentami, które po prostu bym wyrzucił w diabły. Tak więc ksiązka jest bardzo dobra, ale do Bastionu się nie umywa.

W treści mniej więcej chodzi o to, że trzeba zatrzymać bezwzględnego kosmitę, nie zdradzę przed czym, ale można się tego domyślić w trakcie czytania. nie wymaga to wielkiego umysłu detektywa. Głównymi bohaterami są przyjaciele, których wielka przygoda z dzieciństwa, wielka przyjaźń z niesamowitym wiecznym dzieckiem. To wiecznie dziecko takjakby utrzymuje ich przy siłach, pozwala im trwać, pozwoli też, chociaż nie wszystkim, przetrwać inwazję, gdzie najgroźniejsi nie będą wcale kosmici, tylko ziemianie.