Dodany: 19.05.2004 23:02|Autor: roodzielec

bez tytułu


Opowieść ta jest pełna humoru, patosu, wiedzy historycznej, znajomości kultury japońskiej. Zgadzam się, że rodowita Japonka, a najlepiej gejsza, przedstawiłaby taką historię o niebo lepiej, jednak mimo to "Wyznania gejszy" należą do moich ulubionych książek. Język używany przez autora jest barwny, jasny, płynny, przejrzysty, trochę nawet..."damski". Arthur Golden świetnie sobie radzi, jak na debiutanta, zwłaszcza że postawił sobie trudny cel: opowiedzieć historię gejszy w formie pamiętnika. Jest to trudne, zwłaszcza dla mężczyzny, i to jeszcze Amerykanina. Fabuła jest zrozumiała, szyk zdań jasny, szczegóły dopracowane.

Autor wtrąca pojedyncze japońskie słowa, jak Mizuage, tatami, okiya, które mogą początkowo sprawiać trudność, jednak po jakimś czasie człowiek się przyzwyczaja i nawet ma wrażenie, że słowa te są polskie.

"Wyznania gejszy" są wspaniałą opowieścią o miłości i przeznaczeniu, ale również o samotności, wojnie, życiu, nieporadności, nadziei i przeobrażaniu się dziecka w kobietę.

Polecam!




(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.

Wyświetleń: 25032
Dodaj komentarz
Przeczytaj komentarze
ilość komentarzy: 3
Użytkownik: Marusia82 08.07.2007 22:08 napisał(a):
Odpowiedź na: Opowieść ta jest pełna hu... | roodzielec
Dobra lekcja historii i kultury Japonii. Poza tym wreszcie coś co pokazuje nam kim naprawdę była Gejsza, bo wiele błędnych wyobrażeń krąży o tym zawodzie/funkci. Opisy obrzędów, strojów urzekające. Polecam
Użytkownik: illonaaa 11.07.2007 20:44 napisał(a):
Odpowiedź na: Opowieść ta jest pełna hu... | roodzielec
Myślę że miłość powinnaś wymienić jako ostatnią,bo tej jest w tej książce najmniej.
Użytkownik: groch 11.09.2007 20:34 napisał(a):
Odpowiedź na: Myślę że miłość powinnaś ... | illonaaa
Ale dlaczego myślisz że najmniej jest tam miłości? Właśnie przeczytałam książkę z zapartym tchem i wydaje mi się, że miłość tam góruje ponad wszystko. Odkąd jako bodajże dziewięcioletnia dziewczynka spotkała Prezesa, nie myśli o niczym innym jak tylko o nim. To właśnie miłość do tego człowieka, bezinteresowna, platoniczna wręcz, naznacza całe jej życie i nadaje mu kierunek. A miłość do siostry i do rodziców których utraciła? Czasami trzeba głębiej się wczytać a nie oczekiwać, że jak w książce będzie dużo zwrotów typu "kocham cię" to dopiero jest o miłości.
Patronaty Biblionetki
Biblionetka potrzebuje opiekunów
Recenzje

Użytkownicy polecają:

Redakcja poleca: