"Czasem wydaje się nam, że wiemy wszystko o napotkanym człowieku. Że wystarczy uważnie się przyjrzeć, by odkryć jego tajemnice, lęki, tęsknoty.

Ale prawda o człowieku jest ukryta z dala od naszych spojrzeń, w samotności czterech ścian, w ciszy późnego wieczoru. Nie potrzeba wymyślać i układać w całość skomplikowanych fabuł. Wystarczy słuchać, obserwować, zachwycać się, wzruszać, zastanawiać lub z przerażeniem po prostu uwierzyć. Wszystkie historie opisane w tej książce są prawdziwe".
Janusz Leon Wiśniewski

Zebrane w niniejszym tomie teksty - oprócz "O zachwycie nad słowem" i "Epilogu", napisanego specjalnie do niniejszego wydania - były drukowane na łamach miesięcznika "Pani" w latach 2004-2005.

[Wydawnictwo Literackie, 2005]


---
Od siebie dodam jedynie, że czytanie tej książki przypomina nieco przeglądanie albumu dobrych zdjęć. Tematyka podobna: człowiek w najprzeróżniejszych sytuacjach. Takich, o których wspominał nam ostatnio spotkany znajomy, albo o jakich usłyszeliśmy w telewizyjnych wiadomościach. Ale równie ważne jak ich treść jest to, w jaki sposób są one nam prezentowane. Ponieważ napisałem "dobrych zdjęć", wiadomo już, że mi się to spodobało. Te obrazki są naprawdę dobrze zrobione. Nic szalenie odkrywczego, czasem ciekawostka z odautorskim komentarzem. I to już, jak dla mnie, wystarczy.]