Użytkownik: actagaudi 07.01.2010 15:11 napisał(a):
Odpowiedź na: W najdalszej przyszłości,... | joasia Hmm... trochę ta recenzja nie oddaje ducha książki.

Owszem zgadzam się, że jest to space operka, ale powstrzymałabym się od od komentarza "napisana z rozmachem".

Owszem świat jest dość rozbudowany, aczkolwiek w jego opisie autorce jeszcze wiele brakuje. Jaga Rydzewska opisuje i tłumaczy świat przedstawiony i społeczeństwo wielokrotnie w odrębnych rozdziałach, zamiast wprowadzać czytelnika płynnie w wykreowaną rzeczywistość, a skoncentrowanie neologizmów, teorii i teologii męczy, gmatwa i przerywa akcję. Z resztą nazewnictwo też jest dość chaotyczne neologizmy przeplatają się ze starożytna leksyką, np. neurikomy z archontami.

Drobna uwaga, nie czepiam się, tylko zwracam uwagę:
"Społeczeństwo dzieli się na ludzi, podludzi i potężnych nadludzi" - polecałabym następnym razem używać gradacji i nie dodawać epitetów, które w sumie nie są dystynktywne. Potężni? pod jakim względem?

Dag i Oria byli owszem uciekinierami, ale niedoszłymi. "W obliczu zagrożenia decydują się przyłączyć do kilkorga szpiegów" - nie mieli za bardzo wyboru.
Kolejna nieścisłość: "Stopniowo pomiędzy przedstawicielami tak odmiennych środowisk nawiązuje się mocna więź, przypieczętowana wspólnym udziałem w zuchwałej akcji." - mocna więź oparta na pieniądzach i nieufności, kończąca się ogłuszeniem. Chyba inaczej pojmuję pojęcie "mocna więź".

Książka jest warta polecenia choćby ze względu na to, że nie mamy w literaturze polskiej zbyt wielu przykładów space operki. Akcja książki nabiera tempa w połowie swojej objętości. Fabuła i świat interesująco skonstruowany, aczkolwiek wymagający lepszej prezentacji.

Użytkownik: ybraks 07.12.2010 19:33 napisał(a):
Odpowiedź na: W najdalszej przyszłości,... | joasia Zbytnio autorka koncentruje się na tle i przez to niekiedy mamy wyraźny przerost formy nad treściam,ale ogólnie bardzo dobra trylogia space-opera :D