W "Dolores Claiborne" rola elementów fantastycznych i nadprzyrodzonych została ograniczona do minimum, co sprawia, że książkę można czytać po prostu jako znakomicie skonstruowaną psychologiczną powieść grozy. Wybitną kreacją autora jest tytułowa bohaterka, a zarazem narratorka tworzącego utwór wielkiego monologu - stara kobieta, która pod pozorami prymitywizmu i braku ogłady kryje żywą inteligencję i wrażliwość. W tym dziele, jak chyba w żadnym do tej pory, Kingowi udało się pokazać zło i przerażenie obecne w codziennym życiu zwykłych ludzi.

[Świat Książki, 1995]