Opublikowana w 1974 r. książka "Na konto listonoszy" to nawiązująca w pewnym stopniu do tradycji powieści łotrzykowskiej, pełna ironii i humoru satyryczna opowieść o trzech dolnobawarskich wiejskich listonoszach, niepowtarzalnych oryginałach, z których każdy ulega innej słabości: jeden jest alkoholikiem, drugi kobieciarzem, trzeci domorosłym intelektualistą. Postępowanie tej trójki jest dla anonimowego narratora powodem wygłoszenia pod adresem poczmistrza wielkiego monologu-zażalenia. Jednak w trakcie tej oskarżycielskiej mowy trzej listonosze stają się także pretekstem do przeprowadzenia zjadliwej niekiedy krytyki różnych przejawów współczesnego życia RFN, i to nie tylko dolnobawarskiej prowincji. Ponieważ zaś krytyka i sposób jej przeprowadzenia spotyka się często z kontrargumentacją strony przeciwnej, prowadzi to równocześnie do wykpienia określonej, ciasnej postawy krytycznej. Natomiast osąd i wnioski co do uniwersalności pewnych sytuacji i zjawisk należy pozostawić Czytelnikowi.

[Wydawnictwo Literackie, 1981]