"Mięso wołowe, które leżało przede mną, to było ciało jakiegoś przeżuwacza stojącego gdzieś na łące, tylko że opuściła je krew, rzeka, która tak szybko daje i odbiera życie, a z której pozostało tu już tylko kilka kropel perlących się na białym papierze.
Rzeźnik, który mówił o seksie przez całe dnie, był z takiego samego ciała, ale jego ciało było ciepłe, gdzieniegdzie jędrne, gdzieniegdzie miękkie. Rzeźnik także miał swoje lepsze i gorsze strony, wymagające, takie, które paliły się do tego, by przekształcić się w mięso. Moje ciało też było samo, a ja czułam pożar ogarniający moje krocze, kiedy słuchałam słów rzeźnika..."

[Fragment książki]


«Piękno jest w pragnieniu, w rozkoszy, w zgodzie ciała i słowa. Niestety! Czy to z braku tego, co zakazane, czy z braku tajemniczości, czy może niedopowiedzeń współczesna literatura popada w zimny, doświadczalnie kliniczny obraz rzeczy, zimny, czytaj sprośny, wulgarny, napisany językiem ubogim, wręcz anemicznym. To nie jest ostry erotyzm to zwyczajne porno. Zbyt często zapominamy, że prawdziwy erotyzm jest sztuką. Pamięta o tym doskonale Alina Reyes, co widać w jej powieściach od otoczonego aurą skandalu debiutanckiego Rzeźnika aż po ostatnią książkę "Le carnet de Rose"».

Patrick Besson


Stanley Péan: Jaka jest według pani różnica między erotyką a pornografią, o ile w ogóle należy te dwa pojęcia rozróżniać?
Alina Reyes: Często zadaje mi się to pytanie, ale w tej kwestii wszystko zależy od indywidualnej wrażliwości człowieka. W cyklu wykładów, jakie przeprowadziłam na ten temat jakiś czas temu, położyłam akcent na tym, że pornografia ukierunkowana jest na sprzedaż, erotyka zaś związana jest z Erosem, który był bogiem. Być może erotyzm odnosi się do tego, co w nas jest boskie. A poza tym pornografia wykracza poza sferę seksualności. Żyjemy w świecie, gdzie sprzedaje się wszystko - przedmioty, wiedzę, ciało, absolutnie wszystko, to pornograficzny świat. W pewien szczególny sposób kapitalizm nieuchronnie prowadzi do pornografii. (...)
Poza tym seksualność jest poetycka, to oczywiste... To ludzka sprawa, a więc zawiera w sobie mnóstwo poezji czy nawet mistycyzmu. Jeszcze do niedawna można to było odczuć w wielu kulturach. Niestety, obecnie obserwujemy tendencję, aby pozbawić seksualność tego transcendentalnego, poetyckiego wymiaru - oczywiście z powodu pornografii, ideologii, która rządzi naszymi społeczeństwami.

[Z wywiadu zamieszczonego w "Journal le libraire"]


Alina Reyes (ur. w 1956 roku) jest autorką ponad dwudziestu książek, z których niemal każda wywołała obyczajowy skandal, a kilka na trwałe wpisało się do kanonu europejskiej literatury erotycznej; najgłośniejsze z nich to "Lilith, Derriére la porte" i przełożony na 25 języków oraz sfilmowany w 1998 roku "Rzeźnik".
Dziennikarz Bernard Pivot zapytał Alinę Reyes w trakcie popularnego programu literackiego "Apostrophe", czy "Rzeźnik" to erotyka czy pornografia. Autorka udzieliła wyczerpującej odpowiedzi w krótkometrażowym libertyńskim filmie, jaki zrealizowała dla telewizji Arte. Opowiada w nim o swojej fascynacji kulturowymi znakami: od groty w Garge aż po grotę w Lourdes - miejscami kultu bogini matki, macierzyństwa, odwiecznej kobiecej boskości.
Alina Reyes jest wędrowną duszą. Zamieszkuje z przyjacielem i dziećmi w starej zrujnowanej stodole wysoko nad Barèges w Pirenejach, prawie na samym szczycie Tourmalet, gdzie zbiera zioła, obrazy i słowa. Codzienny zachwyt i oczarowanie przyrodą, dobrowolne oddalenie od świata, szczególnie zimą, pozwala jej tworzyć. Pisze jedną książkę po drugiej i powoli oddala się od agresywnego i skandalizującego erotyzmu znanego z wcześniejszego okresu jej twórczości. Zmierza natomiast w kierunku poetyckiego oddania sfery kobiecej seksualności, co w wieku dojrzałym stało się dla niej ideałem literatury erotycznej.

[Zysk i S-ka, 2007]