Użytkownik: szahnamee 20.12.2013 12:51 napisał(a):
Odpowiedź na: Muszę przyznać,że byłam b... | anaa18 Popieram. Nie ma diabła w książce o diable :)
I tak się zastanawiam, czy nie lepiej by było, gdyby autorka napisała tę książkę jako osobny tytuł, a nie część do innej. Tylko pozmieniać imiona bohaterów i już.

Użytkownik: derryblossom 07.07.2014 17:56 napisał(a):
Odpowiedź na: Muszę przyznać,że byłam b... | anaa18 Zgadzam się - nie mam pojęcia, o czym była ta książka, ale na pewno ani o diable, ani o zemście. Tak jak napisałaś, powieść skupia się na małżeństwie i macierzyństwie Andy, a raczej nie tego byśmy oczekiwali po pierwszym tomie. Żeby chociaż fabuła "Zemsty..." była ciekawa i dobra, mimo tego że inna niż się spodziewaliśmy; tymczasem przez prawie czterysta stron nie wydarzyło się prawie nic. Autorce udało się wymyślić tylko trzy wątki - urojoną zdradę Maxa, ciążę Andy i hojną ofertę Elias-Clark - dlatego rozciągnęła je na 1587 stron, a pozostałe 657 zapełniła nudnymi, pozbawionymi znaczenia "wydarzeniami" w rodzaju spotkania grupy wsparcia dla młodych matek. Naprawdę, matki pewnie i tak mają dosyć tego wszystkiego, a wszystkich innych historie typu "moje dziecko budzi się w nocy co 45 minut" obchodzą tak samo, jak Mirandę Priestly uczucia jej asystentek. Długa, nudna, rozczarowująca powieść, która sprzedała się tylko dlatego, że jest sequelem do świetnego "Diabeł ubiera się u Prady". Przeczytałam do końca wyłącznie z tego powodu, że kupiłam oryginał, no, więc skoro nie dla przyjemności, to dla ćwiczenia angielskiego...