Jeżeli ktoś napisał, że powieść Mai Lunde "Historia pszczół" to najlepsza powieść norweska ostatnich lat, to ja protestuję. Jest przecież Christensen, jest Knausgard. Ich książki oceniam wyżej. Jednak Maja Lunde porusza w swojej powieści temat ważny i (nie bójmy się tego słowa) modny w ostatnim czasie. Problem zagrożeń ekologicznych, niszczenia środowiska, zmiany warunków przyrodniczych, które są podcinaniem gałęzi, na której siedzi człowiek jako gatunek z tymże środowiskiem połączony nierozerwalną nicią.

Dlaczego umierają pszczoły i co może stać się w przyszłości z naszym światem, jeżeli ten stan będzie się utrzymywał lub nawet nasilał? Lunde znalazła sprytny i atrakcyjny sposób pokazania ciągłości pokoleń w zmienianiu środowiska. Oto trzej bohaterowie: Wiliam (Anglia, 1852r.), George (USA, 2007r.) i Tao (Chiny, 2098r.). Każdy z nich w jakiś sposób zajmuje się pszczołami.
Autorka zgrabnie, przystępnie i interesująco pokazuje, jak jesteśmy uzależnieni od środowiska przyrodniczego oraz jak wielką rolę dla człowieka spełnia ten maleńki owad. Dlatego jest to książka ważna. Nie każdy czyta poważne gazety i artykuły naukowe, ale każdy może z przyjemnością przeczytać książkę Mai Lunde, która kończy się... Nie, nie powiem jak. Daje jednak nadzieję.


Historia pszczół: Powieść (Lunde Maja)