Jakże nierealny, a jakże prawdziwy obraz współczesnego świata. Czy nie jest tak, że każdy chce wiedzieć o innych co robią, czy są szczęśliwi, chce wiedzieć jak najwięcej… ale z drugiej strony czy my aby nie chcemy się chwalić tym, gdzie byliśmy i co robiliśmy? Może na razie dzielimy się tylko pięknymi i szczęśliwymi wspomnieniami, ale czy nie dojdzie do tego, że nawet przygnębiającymi, żeby inni zobaczyli, jak nam źle? Przecież każdy chyba lubi, jak się go pociesza i zapewnia, że wszystko będzie dobrze… Bardzo mnie przeraziło, że sondaż, czy Mea Holland jest fantastyczna tak bardzo na nią wpłynął, że fakt, iż spośród kilkunastu tysięcy pracowników Circle 3% powiedziało, że nie mocniej ją poruszył niż 97% odpowiedzi pozytywnych. Ale jednak w obecnym czasie można to również zaobserwować; czyż nie jest tak, że liczymy na uznanie jak największej liczby ludzi, ale martwi nas bardziej, dlaczego ktoś nas nie lubi…?

Historia może i mocno przesadzona, ale jestem pewna, że każdy zaobserwował bliżej lub dalej w swoim otoczeniu przedstawiane w niej aspekty wizji naszej pozycji w społeczności...