Michał Piedziewicz. Mieszka w Krakowie, gdzie studiował filozofię, a w swych opowieściach wraca do Gdyni. Współpracuje między innymi z realizatorami programu „Kuchenne rewolucje”, pisuje dla mediów i agencji reklamowych. Kibicuje kolarstwu i współczesnemu polskiemu teatrowi.


Lata osiemdziesiąte XX wieku. W życie siedemnastoletniej Aśki wbiega o rok starszy gitarzysta. Dziewczyna wkrótce dołącza do jego zespołu, to czas koncertów w gdyńskim Domu Kultury Kolejarz, gonitw z zomowcami, ale także zbliżających się matur i najważniejszych wyborów.

Perypetiom Aśki przygląda się Łucja – jej pamiętająca czasy powstawania Gdyni babka. Przygląda się również Marek, nieco zgorzkniały, bo ciężko doświadczony młodzieńczą miłością, młodszy brat.

Wkrótce Aśka z Łucją pasjonują się telewizyjną debatą Wałęsa – Miodowicz, a rzeczywistość nabrzmiewa do zmiany. Przychodzi wolność, z nią dobrodziejstwa wolnego rynku, a zamiast muzyki i miłości ważne zaczynają być kariery.


„Dakota” to relacja z czasów, gdy świat nabrał rozpędu i chcąc nie chcąc, trzeba było nauczyć się biec, choć tak łatwo było przy tym zgubić rytm.

Powieść jest kontynuacją „Dżokera” (którego akcja toczy się w Gdyni lat trzydziestych XX wieku) oraz „Domina” – opowiadającego o wojennych i powojennych losach miasta i jego mieszkańców.

[Wydawnictwo MG, 2017]